Ամառը թեժ ընթացքի մեջ է, և դա նշանակում է, որ ճամփորդելու իսկական ժամանակն է: Առաջիկա հանգստի ու ճամփորդությունների թեմաների շուրջ BlogNews.am-ն այսօր զրուցել է «EL» ամսագրի գլխավոր խմբագիր Մայա Պողոսյանի հետ, ով սիրով կիսվել է երեխայի հետ ճամփորդելու առանձնահատկությունների, ճամփորդական ուղղություն ընտրելու հարցում իրենց ընտանիքի նախապատվությունների, ինչպես նաև ճամփորդության մեկնելուց առաջ ճամպրուկը հավաքելու վերաբերյալ մի քանի կարևոր, սեփական դիտարկումներով.
«Ամառվա առաջին կեսն ինձ համար շատ հագեցած ու ծանրաբեռված էր, որովհետև, ինչպես արդեն գիտեք, մեկնարկեց իմ նոր նախագիծը՝ EL Fashion Avenue-ն: Այն բավականին աշխատատար ու ծավալուն նախագիծ էր, ու բացումից հետո մինչ այս պահը զբաղված եմ նախագծի աշխատանքներով: Այդուհարդերձ, նախատեսում եմ նաև ժամանակ հատկացնել ընտանիքի հետ հանգստին, որովհետև հատկապես երեխային յուրաքանչյուր տարի անպայման տանում ենք ծով»:
Մայան ասում է, որ ընտանեկան հանգստի նախատեսում են մեկնել արդեն հուլիսի վերջին: Ձևավորված ավանդույթի համաձայն՝ նորից Հունաստան՝ Կրետե. «Սա արդեն 4-րդ կամ 5-րդ անգամը կլինի, որ Ալեքսին տանում ենք նույն վայրը, որովհետև երկար փնտրելուց հետո երևի թե ամենահարմար տեղն է երեխայի հետ հանգստանալու համար: Սկզբունքորեն դեմ ենք Անթալիային, երբեք հանգստի չենք մեկնել Թուրքիա: Մեր ընտանիքում հայրենասիրական մտածելակերպը վառ է արտահայտված: Իսկ թե ինչու ամեն տարի երեխայի հետ հենց Հունաստան, ասեմ, որ դա պայմանավորված է մի քանի հանգամանքով. նախ՝ երեխայի հետ թռիչքը շատ երկար չէ, հետո՝ ծովն է շատ լավը, ինչպես նաև հյուրանոցներն են շատ հարմար երեխայի հետ հանգստանալու և ժամանցի համար: Դրա համար էլ այս տարի ևս որոշեցինք Հունաստան մեկնել: Մեր ընկերների ու նրանց երեխաների հետ ենք մեկնելու, որոնց հետ Ալեքսը մտերիմ է, ու արդեն մի քանի տարի է ՝ մեր հանգիստն այսպես ենք կազմակերպում. առաջին հատվածը երեխայի հետ, իսկ դրանից հետո ես ու ամուսինս հանգստի ենք մեկնում երկուսով: Այս տարի նախատեսում ենք մեկնել Բալի»:
Երեխայի հետ հանգստի մեկնելու առանձնահատկությունների մասին փորձառու մայրիկը շատ կարևոր մի քանի դիտարկում ունի. «Քանի որ տեսակով շատ կազմակերպված մարդ եմ, հանգստի մեկնելու հարցում ևս արդեն ունեմ կազմավորված ու ճիշտ դրվածք, հատկապես երեխայի առումով: Նախապես գիտեմ՝ ինչ է պետք վերցնել, ինչ քանակի հագուստ, ինչպիսի հյուրանոց ընտրել: Յուրաքանչյուր տարի մենք հյուրանոցի համար ընտրելիս կա՛մ առանձին բունգալո ենք նախընտրում, կա՛մ էլ առանձնացված համար, որպեսզի դիմացը լինեն կա՛մ ծովն ու ավազը, կա՛մ կանաչ գոտի, որպեսզի երեխան խաղալու և իրեն ազատ զգալու հնարավորություն ունենա, ազատ ելումուտ անի, ու խնդիր չլինի ո՛չ մեզ և ո՛չ է երեխայի համար, քանի որ չենք սիրում անընդհատ երեխային ասել «չի՛ կարելի» ու սահմանափակել նրան: Պետք է ամեն ինչ այնպես կազմակերպել, որպեսզի երեխայի վրա բարկանալու առիթ չլինի»:
Մայան նաև մի կարևոր դետալի մասին է նշում, որն անպայման իր հետ վերցնում է ճամփորդության մեկնելիս: Խոսքը փոքրիկ դեղատուփի մասին է, որտեղ Մայան նախապես տեղավորում է առաջին անհրաժեշտության բոլոր այն դեղերն ու պարագաները, որոնք հնարավոր է՝ պետք գան. «Արդեն ունեմ դեղերի ստանդարտ ցանկ՝ բոլոր հնարավոր դեպքերի համար, որպեսզի ճանապարհին ու, ինչու ոչ, նաև հյուրանոցում որևէ խնդրի դեպքում առանց տագնապի առաջին օգնություն ցուցաբերելու հնարավորություն լինի: Սակայն պիտի նշեմ, որ այսքան տարիների ընթացքում, փառք Աստծո, նման անհրաժեշտություն երբեք չի եղել»:
Երեխայի հետ հանգստի մեկնելու հարցում Մայան կարևորում է ևս մեկ հանգամանք. դա ճաշացանկն է, որից նաև երեխան պիտի օգտվի. «Ալեքսը բավականին «վատ» ուտող երեխա է, սակայն հուրախություն ինձ՝ ծովամթերք շատ է սիրում՝ ծովախեցգետին (կրիվետկաներ, կրաբ), սուշի սիրում է, սակայն քչակեր է: Դրա համար էլ առանձնահատուկ ուշադրություն եմ դարձնում հյուրանոցի խոհանոցին, որպեսզի այն լինի իդեալական, ու ես վստահ լինեմ, որ իմ երեխային որակյալ, լավ սնունդ են տալիս: Ու քանի որ, ինչպես նշեցի, ծովամթերք շատ է սիրում, նա մեզ հետ միասին օգտվում է ծովափնյա մենյուից»:
Եթե երեխայի հետ հանգստի հարցում Մայան ու Ավետիսը ստաբիլ են ու միշտ նույն հանգստավայրն են ընտրում, ապա երկուսով ճամփորդելու դեպքում զույգը միշտ նախընտրում է զբոսաշրջային նոր տեղերում լինել ու ամեն անգամ այցելել նոր երկիր. «Այս տարի Բալի ենք մեկնելու: Ամուսնուս հետ փորձում ենք միշտ նոր վայրերում լինել, եթե դա գործուղում չէ, որովհետև երկուսս էլ էքստրիմի, նոր զգացողությունների սիրահար ենք ու փորձում ենք անընդհատ նոր մշակույթներ, միջավայրեր տեսնել, նոր զգացողություններ ձեռք բերել: Երկուսս էլ այս հարցում շատ նման ենք, այնպես որ, մենք ամեն անգամ նոր զգացողությունների հետևից գնում ենք նոր վայրեր»:
Մայան նշում է, որ ճիշտ հանգիստը մի քանի փուլ է ներառում. «Սկզբի մի քանի օրերը պասիվ հանգիստն ենք նախընտրում՝ հանգստանում ենք թե՛ ֆիզիկապես, թե՛ հոգեպես, դրանից հետո արդեն հանգստի երկրորդ մասն է՝ մշակութային. այցելում ենք թանգարաններ, բացահայտում նոր մշակույթներ: Շոփինգն ինձ համար հանգստի ընթացքում երբեք դոմինանտ չի լինում, սակայն այն ընթացքում իր տեղն է գտնում: Ամեն դեպքում, ինչպես ցանկացած կին, չեմ հրաժարվում գնումներ կատարելու հաճույքից, բայց այն ինձ համար առաջին տեղում չէ»:
Մայան նշում է, որ լիակատար հանգստի համար նա չէր հրաժարվի երկար ճամփորդությունից, սակայն աշխատանքը, ընտանիքը չեն կարող թույլ տալ, որ դա շատ երկար տևի. «Մենք սովորաբար հանգստի ենք մեկնում տարվա մեջ 2-3 անգամ, երկու շաբաթով, որովհետև հնարավոր չէ աշխատանքը դրանից ավելի երկար թողնել, ու ամեն ինչ անում ենք, որպեսզի տեղավորվենք մեր գրաֆիկի մեջ»,- զրույցի վերջում նշեց Մայան:
Նյութը՝ Արմինե Հայրապետյանի
Լուսանկարները՝ Մայա Պողոսյանի անձնական արխիվի
