Ի՞նչ է տեղի ունենում, սակայն, երբ ԱՄՆ-ի կողմից պատմական փաստի ճանաչումը թելադրվում է այլ ազգերի քմահաճույքից ելնելով: Մինչ այժմ Թուրքիան ճնշում է գործադրել Միացյալ Նահանգների վրա՝ շրջանցելու Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը՝ չնայած նրան, որ նախագահ Բարաք Օբաման խոստացել էր դա անել պաշտոնի անցնելուց հետո:
Նախագահության ընթացքում ամեն տարի Օբաման կարողացել է խախտել իր խոստումը: Բարեբախտաբար, նախագահ Թրամփի օրոք հույս կա, որ նա կճանաչի ցեղասպանությունը:
ԱՄՆ արտաքին քաղաքականության վրա բացասական ազդեցություն է թողել պատմական ճշմարտությունն ընդունելու անկարողությունը, և այս անհեռատեսության հետևանքներն ազդում են Սիրիայում և այլուր ԱՄՆ-ի միջամտությունների վրա, գրում է հեղինակը։ Քանի որ Թրամփը պայմանականությունների չի հետևում և ոչ ավանդական քայլեր կատարելուց չի խորշում, հնարավոր է, որ նա խախտի կարգը և վերջիվերջո ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը:
Մինչ ԱՄՆ նախկին վարչակազմերը հրաժարվել են օգտագործել «ցեղասպանություն» բառը, այդ բառի հեղինակն ուսումնասիրել է հայերի կոտորածները: Հեղինակը մեջբերում է Ռաֆայել Լեմկինի տողերը, որտեղ նա պնդում է, որ դա «առաջինն իրականացվել է հայերի նկատմամբ»:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ: