Ալեքսանդր Բաբասյան. «Ինձ համար կարևորն այն է, որ լինեմ գլխավոր դերում»

Exclusive

Դերասան Ալեքսանդր Բաբասյանն այժմ նկարահանվում է «ATV» հեռուստաընկերության «Կայարան» հեռուստասերիալում, որտեղ մարմնավորում է հակահերոսին ու սիրային եռանկյունու մեջ է հայտնվում գլխավոր հերոսների՝ Վարուժան Մարգարյանի և Քրիստինե Կույումչյանի կերպարների հետ։ BlogNews-ն Ալեքսանդրի հետ զրուցել է առաջին անգամ բացասական հերոսի մարմնավորելու, կերպարի առանձնահատկությունների, դերասանական փառասիրության  և ոչ միայն այդ ամենի մասին։

- Ալեքսանդր, մինչ այս նկարահանվում էիր 2 սերիալում, սակայն քո կերպարային գծերն անսպասելի ավարտվեցին։  Ինչո՞վ «Կայարանը» հետաքրքրեց քեզ, որ կիսատ թողեցիր մյուս դերերդ։

- Դերս կիսատ եմ թողել միայն  այն պատճառով, որ սկզբում ինձ խոստացել էին գլխավոր դեր։ Որոշ ժամանակ նկարահանվելուց հետո հասկացա, որ դերս գլխավոր չէ։ Համագործակցությունը չստացվեց զուտ այդ պատճառով։ Ես այնտեղից դուրս եմ եկել, նոր եմ որոշել նկարահանվել «Կայարանում», որովհետև դերը գլխավոր է և շատ լավը։ Կարծում եմ՝ դեռ զարգացումներ կունենա, և վստահ եմ, որ կսիրվի։ Սերիալը շատ հետաքրքիր է ինձ համար։ Մի քանի սերիա է եթեր գնացել, կարծում եմ՝ բավականին ձգող հատկություն ունի։

- Այսինքն՝ ունես դերասանական փառասիրություն, որ պետք է միայն գլխավոր դերեր խաղաս։

- Ես բազմիցս նշել եմ, որ ինձ համար կարևորն այն է, որ ես լինեմ գլխավոր դերում, լինեմ առաջինը, սիրված։ Ինձ համար դա է կարևորը, իսկ «վատ» կամ «լավ» դեր հասկացությունը երկրորդական է։ Ես կխաղամ ինձ դուր եկած բոլոր դերերը, նույնիսկ հոնորարի մասին չեմ մտածի, բայց պիտի լինեմ առաջինը, որովհետև ես տեսակով եմ այդպիսին։ Որ բնագավառ էլ մտնում եմ, սիրում եմ լինել առաջինը։ Նույնիսկ բացասական խոսակցությունների շրջանակներում է այդպես։

- Քեզ հետ բարդ չէ՞։

- Չէ, ընդհանրապես։ Ես 34 տարեկան եմ, միշտ ուզել եմ՝ էդպես լինի, ու ինձ մոտ ստացվել է, կարելի է ասել, դարձել է բնավորություն։ Կարծում եմ՝ դա նաև առավելություն է։ Բարդ չէ, որովհետև դա դարձել է Ալեքսանդր Բաբասյանի տեսակը։

- Էգոիզմի դրսևորում չէ՞։

- Միգուցե։ Չեմ բացառում։ Ես չեմ պնդում, որ դա իմ բնավորության ամենալավ գիծն է, սակայն ես դա որպես առավելություն եմ ընկալում։ Ամեն մարդու հարիր չէ լինել առաջինը կամ ձգտել լինել առաջինը ցանկացած բնագավառում, մարդը ծնվում է նման հոգեբանությամբ, ոչ թե դառնում այդպիսին։

- Ի՞նչ ես կարծում, քեզ հաջողվե՞լ է դերասանական ոլորտում առաջատար լինել Հայաստանում։

- Դերասանական ոլորտում միգուցե և չի հաջողվել, որովհետև ինձանից շատ լավ դերասաններ կան, բայց ես սիրում եմ լինել առաջինը թեկուզ սիրված դերասանների  մեջ։ Կարծում եմ՝ ձգտումը մարդուց չեն կարող խլել, դա տեսակ է։ Եթե մարդը ձգտում է մի բանի հասնել, հաստատ կհասնի։

- Ալեքսանդր, դու հաճախ հրաժարվել ես բացասական դեր խաղալուց։ Ի՞նչը ստիպեց, որ այս անգամ համաձայնես։

- Երբ առաջարկը ստացա, միանգամից համաձայնեցի, որովհետև պատկերացրի՝ ինչի մասին է խոսքը։ Ուզում  եմ այս անգամ լինել այնպիսին, ինչպիսին սերիալներում նկարահանվելու 7 տարիների ընթացքում հեռուստադիտողն ինձ չի տեսել։

Կարծում եմ՝ բացասական դեր խաղալն ամենադժվարն է։ Ես ուզում եմ այլ ձևով խաղալ դաժան կերպար՝ ոչ թե դեմքի ծամածռություններով, այլ աչքերի արտահայտությամբ։ Ուզում եմ տարբերվել մյուսներից։ Սա ինձ համար կլինի նոր մոտեցում։

- Ստացվո՞ւմ է։

- Ես միշտ ասում եմ, որ իմ առաջին քննադատը ես եմ։ Ոչ ոք՝ նույնիսկ ռեժիսորը, օպերատորներն ինձ համար ավելի մեծ քննադատ չեն։ Ես շատ լավ գիտեմ իմ առավելություններն ու թերությունները։ Հիմա նայում եմ խաղիս ու կարող եմ ասել, որ իմ ամբողջ ներուժը դրել եմ այս սերիալի մեջ։ Կարծում եմ՝ բավականին հաջողված է։ Մեծ հաճույքով կլսեմ հեռուստադիտողների կարծիքները, թեկուզ՝ բացասական։

- Թեև մինչ օրս բացասական դեր չես խաղացել, շատերը զարմացան, որ բացասական առաջին դերդ է։ Ի՞նչ ես կարծում, ինչո՞ւ ես հասարակության մեջ ավելի շատ որպես բացասական հերոս տպավորվել, դա անձնակա՞ն տպավորություն է։

- Գուցե պատճառն այն է, որ մինչ այս մարմնավորել եմ հերոսների, որոնք թեև ամբողջությամբ բացասական չեն եղել, բայց ունեցել են նաև բացասական գծեր։ Գուցեև անձանավորում են։ Ես քիչ եմ պատասխանում մեկնաբանությունների, սակայն եթե պատասխանում եմ, շատ  կոպիտ եմ անում դա։ Գուցե մարդիկ իմ տեսակի հետ են համեմատում, սակայն մինչ օրս իմ խաղացած կերպարները նույնիսկ մոտ չեն եղել այս մեկին։ Այս կերպարն ամբողջությամբ բացասական է, ենթադրում եմ, որ մինչև վերջ  էլ այդպես կշարունակվի։

- Ինչպե՞ս ես հարմարվել նոր անձնակազմին։ Ոչ բոլոր խաղընկերներիդ հետ աշխատելու փորձ ունես։

- Ես հարմարվել եմ ընդհանուր կերպարին, անձնակազմին՝ օպերատորներ, կոստյումերներ, դիմահարդարներ, ռեժիսոր, պրոդյուսերներ։ Ես գնում եմ կոմպրոմիսների, ենթադրում եմ, որ ընթացքում խաղընկերներս ինձ կհարմարվեն և մեր խաղն ավելի լավը կստացվի, որովհետև պետք է մի փոքր մտնել կերպարի մեջ, զարգացնել այն։

- Այսինքն՝ քո կարծիքով՝ մյուս դերասաններից ո՞չ բոլորն են լիարժեք մտել կերպարի մեջ։

- Կարծում եմ՝ անհնար է մեկ-երկու օրվա մեջ լիարժեք մտնել կերպարի մեջ։ Նույնիսկ վաստակավոր ու տաղանդաշատ դերասանները կարող են 1, 2 ... 5 տեսարան լավ խաղալ, բայց ժամանակ է պետք կերպարի մեջ մտնելու, կերպարը հասկանալու համար։  Սա սերիալ է, գեղարվեստական ֆիլմ չէ, սցենարն ամբողջությամբ պատրաստ չէ։

- Հայկական սերիալներում հարուստ մարդու մարմնավորող մարդը հաճախ հագնում է ոչ այնքան թանկ հագուստներ, ինչը համոզիչ չէ։ Դու հարուստի ես մարմնավորում։ Ինչպե՞ս է լուծվում քո հագուստի հարցը։

- Իհարկե, եթե շատ հարուստ մարդու ես մարմնավորում, ծիծաղելի է, որ միջին գնի հագուստով լինես։ Քանի որ ես չունեմ այդ խնդիրը, հագնում եմ իմ հագուստները։ Դրանք բրենդային են։ Ենթադրում եմ, որ ինձ իմ հագուստներից ավելի լավը չեն տա։ Ամեն անգամ նկարահանումից առաջ ես անպայման այցելում եմ գեղեցկության սրահ։ Կարծում եմ՝ հեռուստադիտողներին էլ է հաճելի էկրանից տեսնել հարդարված, լավ հագնված դերասանի։

- Կարելի՞ է ենթադրել, որ բարձր հոնորարներ ես ստանում։ Քո դերասանական հոնորարով կարողանո՞ւմ ես ապահովել ծախսերդ։

- Ոչ, իհարկե։ Ինչպե՞ս կարելի է նման ծախսեր անել սերիալային աշխատավարձով։ Անհնար է այդ գումարով գնալ գեղեցկության սրահներ, հագնել թանկարժեք շորեր։ Ես եկամուտի այլ աղբյուր ունեմ, իսկ նկարահանվում եմ հաճույքիս համար։ Ինձ հաճելի է նկարահանման պրոցեսը և դրա արդյունքը՝ լինել ճանաչված և, ինչու ոչ, սիրված մարդ։

Զրույցը՝ Ամալյա Հովհաննիսյանի