Նոր վիրավորներ, նոր պատանդներ, նոր սրացումներ...
Ահռելի ու աննախադեպ ծավալի փոխադարձ ատելության ու թշնամանքի դրսևորումներ, անասելի մասշտաբի տեղեկատվական պայքար՝ ապատեղեկատվության բացարձակ հաղթանակով...
Էս ու՞ր ենք հասել, դեպի ու՞ր ենք գնում... Որևէ մեկը հասկանու՞մ է, որ էս ամենի հետևանքները մենք թոթափել չենք հասցնելու, սերունդներն են կրելու, որևէ մեկը հասկանու՞մ է, որ այս ամենում անձնական, խմբակային շահերը չեն կարող տեղ ունենալ, որ նման ընթացքով ավել ու պակաս չափով պարտվողներին և պարտության չափերն ենք դասակարգելու ու ոչ միայն երկրի ներսում...
Լավ, համայն հայության մեջ չկա՞ մի կամ մի քանի հեղինակություն՝ համատարած սթափություն պարտադրելու, օբյեկտիվ միջնորդություն իրականացնելու, խաղաղ հանգուցալուծում առաջարկելու համար, ախր ինչպե՞ս կարելի է այսքան կարճատես լինել, ախր ևս մեկ զոհի պարագայում այլևս ետդարձի ճանապարհ չի լինելու...
Ստեղ են ասել՝ բա հեղինակավոր, անկախ, հայրենասեր ու պետականասեր հոգևոր առաջնորդներ չունենայի՞նք...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել