Որքան քնքշություն, ջերմություն կա «մայր» բառի մեջ: Այդ բառով մենք ապրում ենք նախքան մահանալը: Մեր ծնված օրվանից նրանք մեզ միշտ խնամել և գրկել են իրենց բարի ձեռքերով և բազում անքուն գիշերներ են անցկացրել: Առանց մայրերի մոլորակը կհալվեր: Երբ մութ ամպերը կուտակվում են, մենք կանչում ենք մեր մայրերին: Երբ մենք տառապում ենք, մեր մայրերը տառապում են կրկնակի և ավելի խորը: Նրանք բարության գագաթնակետն են: Նրանք տաքացնում են մեր հոգին, օգնում են մեզ խաղաղություն գտնել: Նրանք խնամում են երեխաներին, ստիպում են այտուցվել նրանց քնի մեջ: Եթե դու գտնվես օտար երկրում և չտիրապետես նրանց լեզվին` բավական է արտասանես «մամա» բառը, և բոլորը քեզ կհասկանան: Մենք ամբողջ սրտով պետք է զգանք, որ նրանք են մեր ամենահավատարիմ և սիրող ընկերները: Վշտի և ուրախության մեջ մենք արտասանում ենք «մայր» բառը: Նրա ամեն մի արցունքից մեզ վրա տեսանելի են լինում կնճիռները: Նրանք ներում են իրենց զավակների վիրավորանքները, մոռանալով ամեն բան՝ ներում են նրանց: Քանի որ նրանք են մեզ կյանք պարգևել, և նրանք են մեզ հասկանում բոլորից շատ: Դու էլ փոխադարձաբար օգնիր քո մորը, և նրան երբեք մի նեղացրու: Նա միշտ կգնահատի քեզ և կհիշի քեզ որտեղ էլ որ լինես: Շնորհակալ լինենք նրանց լինելիության համար և մաղթենք նրանց առողջություն: Նվիրեք կանանց ծաղիկներ կամ այլ նվերներ` երիտասարդ և ծեր` կենսուրախ կամ հանգիստ, բայց ամենակարևոր կնոջը` մորը, երբեք մի մոռացեք:
Որքան շատ են հստակ աստղերը երկնքի
Որքան շատ են եգիպտացորենները դաշտերի
Որքան շատ են երգերը թռչունների
Որքան շատ են տերևները ճյուղերի
Միայն արևն է միակն աշխարհում
Միայն մայրն է միակն աշխարհում: