Ժամանակին ընդհուպ մինչև Երևանի կոկորդը լցված էին գեղցիներ, որոնք լուրեր էին տարածում մարդկանց մասին, որ իբրև նրանք փչացած են, պոռնիկ և վատ օրինակ են ծառայում իրենց և իրենց երեխաներին: Մայր Երևանը խեղդող այս կեղտոտ ցեղատեսակի հետ շփում ունեցել եմ, սակայն և զարմացած լինելով նրանց աշխարհայացի վրա՝ ընդունել եմ նրանց որպես մարդ: Տարիների ընթացքում նրանք և նրանց որդակ և կամ դստրյակները բացահայտվում են որպես իրենց իսկ կողմից մատնացույց արված փչացածներ և պոռնիկներ, իսկ վերջին մի քանի տարիներում որպես, ենթադրում եմ, արդեն «տռասի պուտանկա», քանի որ այն ինչպես ապրել են նախկինում, վերջերս արդեն կատարելագործվել են: Այս ցեղատեսակը մոտ 15-20 տարի առաջ, դեռ որպես սկսնակ պոռնիկներ, իր ամեն պոռնիկությունն անում էր թաքուն, և, ֆիզիկապես կույս մնալով, հետո կենացները քաղցրացան, և այս ամենը կատարվում էր անթաքույց և արդեն վտանգավոր շրջակա միջավայրի, հատկապես մատղաշ սերնդի և ապագա սերունդների համար ռիսկի գործոն հանդիսանալով: Գեղցիները միշտ վտանգավոր են եղել մեզ՝ նորմալների համար: Նշեմ, որ որպես նորմալ մարդ իրավունք ունի կոչվել այն մարդը, ով, նույնիսկ չլինելով կատարյալ, ոչ միայն չի վնասում իր շրջապատում բնակվող մարդկանց, այդ թվում նաև գեղցիների ցեղատեսակին՝ լինելով հպարտ, որ գեղցի չի ծնվել, այլ նաև ավելորդ է համարում ցեղական արատ ունեցողներին հեղաշրջել՝ ազատ և նորմալ գործողությունների մասին խեղաթյուրված պատկերացումները վնասասերծելու նպատակով:
Ձեր սիրելի Անէքսուս
