Արդեն երկու տարի է լրացել, ինչ հայկական հումորը կորցրեց իր գլխավոր զավակներից մեկին... Ու ոչ միայն հումորը՝ շոուբիզը, երգարվեստը, հաղորդավարության ոլորտը, ռեժիսորության ոլորտը....
Մարդ, ում մասին հազվագյուտ մարդ կա, որ կարող է վատ բան ասել:
Մարդ, ում մասին հիշելիս չես կարող ասել. «Հա դե լավ, բան չկորցրինք, ուղղակի ափսոս էր»:
Մարդ, ում մասին հիշելիս ուզում ես և՛ լացես, և՛ բարձր ծիծաղաս...
Մարդ, ով ապրում էր բոլորիս հետ ու փորձում էր հնարավորինս իր կյանքի մեծ մասը նվիրել ազգին ուրախացնելուն:
Մարդ, ում մասին կարելի է երկար շաատ երկար խոսել, բայց արժե ուղղակի լռել ու չմոռանալ, որ նա մեզ հետ է հոգեպես, ու վստահ եմ՝ իր մասնակցությամբ շատ տեսանյութեր այս երկու տարվա մեջ ակամայից մի 100 անգամ էլի նայել ես:
Մարկ Սաղաթելյան, նա մեզ հետ չէ երկու տարի, բայց նա մեր հոգում ու սրտերում կմնա դեռ շատ 20 տարիներ!!!!
