Նա չհաշտվեց պարտվելու, հողերը հանձնելու մտքի հետ, զենքը ձեռքին գնաց մասնակցելու պատերազմին: Պատերազմ, որը ստիպեց ծանր օրեր ապրել մեզ, իսկ ինձ՝ իմ ընտանիքին, առավել ևս: Չեմ կարծում, թե տարիները կբուժեն այն վերքերը, որոնք քարացել, սպիացել են, բայց ինչ արած, մենք միակը չենք, և ոչ էլ կարելի է ետ շրջել պատմության անիվը…
Ցավում եմ, որ այսօր՝ ՄԱՅԻՍԻ 9-ին, մենք նրա ծննդյան օրը նշում ենք առանց նրա։
Շնորհավո՛ր ծնունդդ, Ավետիս Ալբերտի Օհանյան...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=998409146866268&set=a.143995108974347.18054.100000915757085&type=1&__mref=message_bubble
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
