Tert.am-ը գրում է.
Քուրդ մտավորական Դուրսուն Ալի Քյուչուքի հոդվածը Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու անհրաժեշտության, Թուրքիայում իրականացված ցեղասպանությունների ու ժխտողական քաղաքականության մասին է:
Hye Tert-ում տեղ գտած հոդվածը ներկայացնում ենք մասնակի կրճատումներով.
«Եթե տեսնեք ձեր հանդեպ տեղի ունեցող ցեղասպանությունը՝ կմոտենաք Հայոց ցեղասպանությանը: Քանի դեռ չեք ճանաչել Ցեղասպանությունը, ամեն օր ձեր հանդեպ տեղի ունեցող ցեղասպանությունը չեք տեսնի: Թուրքիան Մերձավոր Արևելքի ժողովուրդների իրավունքները ոտնահարողի անունն է: Թուրքիային հարցնել է պետք՝ դեռ քանի՞ ցեղասպանություն պետք է իրականացնեք, որ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչեք:
Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարին է մոտեցել: «Իթթիհաթ վե թերաքքիի» օսմանցիները, բացի ներկայիս Հայաստանից, մյուս հայկական հողերն ու հայերին գրեթե ջնջեցին քարտեզի վրայից:
Խմբակային հրկիզումներ եղան:
Նավերը լցնելով՝ Սև ծովը թափեցին մարդկանց:
Աղջիկներին ու կանանց տիրացան, և Սաբիհա Գյոքչեն դրա ամենավառ օրինակն է (Աթաթուրքի որդեգիր դուստրը -Tert.am)։
Հավաքական սպանություններ տեղի ունեցան:
Հայերին օգնողներին սպառնացին մահապատժի ենթարկել:
Խմբակային սպանություններից փրկվածները ճանապարհ ընկան: Տեղահանություն տեղի ունեցավ: Ճանապարհներին շատերը դարձյալ սպանվեցին:
Սովից ու հիվանդություններից մահացան:
Այդ ամենը պատմելով չի վերջանա:
Մի հայ մայրիկ Ցեղասպանությունը բնութագրելու համար ասել էր. «Եթե ծառերը գրիչ դառնային, իսկ օվկիանոսները՝ թանաք, դարձյալ քիչ կլիներ Ցեղասպանությունը նկարագրելու համար»:
Շատ իրավացի էր:
Ուղիղ 100 տարի է անցել: Թուրքիայի Հանրապետությունը Հայոց ցեղասպանությունն Օսմանյան կայսրությունից ստանձնեց ու շարունակեց:
Թալեաթ փաշան այդ ժամանակ ասում էր, թե Հայկական հարցը լուծվել է:
Ինչպե՞ս էր լուծել. մի ազգի սպանելով, հողերից պոկելով, ոչնչացնելով…
Ներկայիս Թուրքիայի Հանրապետությունն էլ կարծում է, որ Հայկական հարցը լուծվել է՝ դրա վրա «բետոնե ծածկ» դնելով ու շարունակական քաղաքականությամբ:
Օսմանցին միայն հայերի ցեղասպանությամբ չբավարարվեց: Բոլոր քրիստոնյա ազգերը՝ Անատոլիայում, Միջագետքում, ցեղասպանություն տեսան:
Քրիստոնյա ժողովուրդների հարցը «լուծելուց հետո» հերթը մուսուլմաններին ու ալևիներին հասավ:
Դեռ քանի՞ ցեղասպանություն է պետք:
Հույներ, պոնտոսցիներ, ասորիներ. Թուրքիայի Հանրապետության տարիներին ցեղասպանության ենթարկվեցին:
Հետո հերթը հասավ քրդերին, արաբներին, ալևիներին:
Նրանք բոլորը ցեղասպանության ենթարկվեցին: Այդ ցեղասպանությունների նպատակն էթնիկ ու հավատքի զտումն էր, թուրքացումն ու մուսուլմանացումը»:
