Ոչ պատերազմի տարիներին եմ վախեցել, ոչ բանտային ամիսներին: Բայց հիմա զգում եմ, որ անտեսանելի մի վիրուս ներսից կրծում է երկիրս: Ու առաջին անգամ վախենում եմ: Վախենում եմ երեխաներիս համար, վախենում եմ Եռաբլուրում պառկած ախպերներին պատասխան տալու անկարողության համար: Մեծ հաշվով՝ ես երկիրն էս օրին հասցրած «ախպերության» մենթալիտետի կրող ու կռուգի ներկայացուցիչ եմ: Եթե ես եմ սկսել վախենալ....

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել