Ես մարդկանց եմ ճանաչում, որոնք Ֆրանսիայում անշարժ գույք են գնել, բայց իրենց ընտանիքի անդամներին «քթի մազ» ֆրանսիական դեսպանատունը մուտքի վիզա չի տվել: Մերժված մարդկանց մեծ մասը նորմալ, վճարունակ մարդիկ են:
Եվ երբ գնում ես Ֆրանսիա ու տեսնում ես, թե ինչ երկրներից ու ինչ մակարդակի մարդկային ցեղի խաժամուժ է իր գլխին հավաքել Ֆրանսիան, այդ Ֆրանսիային մեղմ ասած չես հասկանում:
Սուտ են «նախկին գաղութների հանդեպ ունեցած հարգանքի», «մուլտիկուլտուրալիզմի», «էժան աշխատուժի» և «մարդասիրության» մասին բացատրությունները:
Փաստորեն, նախկին սովետական երկրներից «կոռումպացված» ու «ավտորիտար» փողեր ընդունում ես, բայց այդ երկրների մարդկանց, մեղմ ասած, այդքան էլ չես սիրում:
Իսկ ահա աղքատ, անգրագետ, պորտաբույծ արաբին ու աֆրիկացուն սիրում ես, օգնում ես, քաղաքացիություն ես տալիս, բայց իրենք քո փողոցներում հազարներով նամազ են անում ու քեզ վախի մեջ պահում:
Հետո էլ ասում են՝ Россию умом не понять, բա Ֆրանսիային մարմնի ո՞ր տեղով հասկանաս...
