Մեր հավաքականի խաղերը լավ մանկական հիշողություններ են արթնացնում:
Մեր բակային ֆուտբոլը տոչնի սենց ֆուտբոլ էր, բայց ավելի հավեսով, էներգիչնի ու քրտնփչած: Իսկ մակարդակը տոչնի էս էր, ուզում էինք խփել գնդակին, ընկնում էինք, փուստ խփողներ կային, որ միշտ գնդակը տշում էին հարևանի բախչեն կամ շուշեքն էին կոտրում, հոգնում, նստում էինք խաղի կեսին ու լիքը էս կարգի էպիզոդներ...)))
Որ մեր հավաքականի խաղերը նայում եմ, ինձ թվում ա, թե բոլոր էն փուստ խփողներն ու փետի նման կանգնածները հիմա մեր հավաքականում են խաղում)))
Բակային ա ձեր ֆուտբոլը, ապերներ։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել