21-րդ Դարը ստեղծագործ հայ Ժողովրդի դարն է
Մինչ աշխարհում պատերազմներ են գնում քարյուղի ու միներալների համար, իսկ հետամնաց ու ստրկացած աֆրիկական ու արաբ երկրներում մարդուն գնահատելու զարթոնք....հայ ժողովուրդը չունեցավ այնպիսի իշխանություն հատկապես վերջին քսան տարիներում, որ ուղղություն տար պատերազմներից հոգնած հայ ժողովրդին, վերելքի ու հույսի ճանապարհները...իրոք թերացավ հայ մարդուն թեվեր տալու պարտականության մեջ....
Հազիվ մի քանի առիթով լսեցի աշխարհացնցիչ, նոր հայկական ստեղծագործությունների մասին, սակայն տակավին այդ գիտությունը չկարողացավ իրագործվել, էվ միշտ մտահոգվել եմ, թե ինչպես կարելի է հայ սեղծագործ մարդուն օգնել...քանի որ շատ ժամանակներ, պարզ հայ ստեղծագործ քաղաքացուն մեծ ֆինանսներ ձեռք բերելը որպիսզի իր սեղծագործությունը արտադրվի, համարյա անհնարին գործ է... ուստի մտածում եմ , որ նրանց պետք է քաջալերի Հայաստանի պետությունը..
Օրինակ, երբ թրջունի հիվանդության, AIDS կամ սպիդի բուժման հույսերի լուրեր ելան Հայաստանից, իրոք հուսալքիչ էր, ավաղ, շուտ էլ մարեցին այդ հույսերը...
Կամ, երբ նոր տեխնալոգյա էր ստեղծված հայերի կողմից , աղբի կամ զիբիլի վառելով, հարյուրապատիկ ավել էնէրգյա ստանալու համար, նույնպես, նոր հույսեր առաջ բերեցին...
Ու չիմանալով այս երկուսի ճակատագրերի մասին, սակայն կարող եմ ասել , որ ՀԱՅ ՄԻՏՔԸ ԱՇԽԱՏՆՈՒՄ Է...էվ մի օր էլ նա կստեղծի այնպիսի նորություններ որ քսանմեկերորդ դարը կլինի ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԴԱՐԸ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ....
