Նախադեպ չունեցող սահմանային ակտիվությունը և գիոքաղաքական նոր զարգացումները ըստ էության մեր տարածաշրջանը արդեն տեղափոխում են այլ հարթություն:
Այստեղ բավականին աննկատ սակայն շատ հստակ և սահուն ակտիվանում է մեր հարևվան Իրանը, որը մինչ այս ներքին և արտաքին գործոների արդյունքում գտնվում էր բավականին ծանր վիճակում:
Վերջին զարգացումները արևմուտքի և ռուսաստանի միջև կարծես ի օգուտ աշխատեցին այդ երկրի:
Ռուսական գազին այլընտրանքի փնտրտուքը Իրանի համար դարձավ սեփական պաշարների շահարկելու ամենահարմար առիթը:
Ուստի սպասված էր Իրան-Արևմուտք հարաբերություների դրական դինամիկան, որը շատ փորձագետների կարծիքով կարող է դառնալ ԱՄՆ-ի պատմության մեջ աննախադեպ:
Եվ այս ամենի համատեքստում անմասն չի մնում նաև Հայաստանը,
մենք բնականաբար ունենք մեր շահերի և ռիսկերի վերանայման խնդիր: Քանի, որ մեզ համար բարենպաստ իրավիճակ կարող է ստեղծվել և մեր երկիրը տարանցիկ ճանապար կարող է հանդիսանալ Իրանի և արևմուտքի միջև:
Այստեղ բավականին կարևոր է մեր արտաքին քաղաքական կուրսի հստակեցումը և Իրան-Հայաստան հարաբերություների կտրուկ բարելավումը, որը ի դեպ նկատելի է դարձել վերջին շրջանում մասնաորապես Իրանի դիվանագական ներկայացուցչության ակտվիացման համատեքստում ինչպես նաև Իրան-Հայաստան երկաթգծի նախապատրաստական աշխատանքների արագացում գործընթացում:
Սակայն այս ամենը դեռ գտնվում է իր զարգացման սկզբնափուլում և բուն գործընթացի վրա կարող են ազդել աշխարհում ընթացող գիոքաղաքական, լուրջ գործընթացները, որնք ամեն վարկյան տրանսֆորմացիաի էն ենթարկվում :
ՈՒստի դրանց ազդեցության դրական թե բացսական միտումները մեր երկրի վրա կարող ենք հաշվարկել միայն լիարժեք զգոն և ճկուն քաղաքականության արդյունքում:
