Ինչպես՞ պատմեմ ցավը իմ ,որ մարդիկ հասկանան ,ինչպես ասեմ` հեշտ չէ ամեն ինչ թողնել ու մաոռանալ ,հեշտ չէ հենց այնպես ապրել մոռանալով քո անցյալը ....նորից եկա ,նորից եկավ իմ խոսքերը անվերնագիր ,իսկ վերնագիրը փնտրելու համար քանի անգամ ես կարող եմ ,անվերջ ու անվերջ ինձ կորցնել ,հեշտ է հա՛, բառերի մեջ փնտրել  այն ինչը կորել է ,չկա ...սուտ է այս կյանքը ,նախ հիմարություն, հետո հեքիաթ ,ամեն մեկս կարծես գալիսենք հենց այնպես,ու պատմում թե ինչպես է հեքիաթը լինում ,գալիս ենք ու նստում բեմահարթակից նեքրև ու սպասում թե որևիցե մեկը կբռնի մեր ձեռքը ու կասի ,-արի՛ ,քո հերթն է....չէ այսպես շատ դժվար է ,երբ հոգիտ ծարավ է խենթության մի պահ ձեռքերտ չորանում են ,ու հետո շուրթերդ ցամաքում ,ու անկարգ հիմարի նման սկսում ես այս ու այն կողմ վազել ,հույսով թե քեզ դարման կանեն...սուտ է ,ինչիս է պետք անվերջ ապրելը ,սակայն ապրում եմ հանում նրա որ չկորի չեղած սերս ,հեշտ է հա ,սերը զգալ ,իսկ դրա տակ քողարկված ատելությունը քեզ ցավ է պատճառում .......իսկ մարդիկ չգիտես թե ինչու ,անվերջ ու անվերջ քեզ բանեն ուզում բացատրել ու հետո քննադատել.....ասելով թե ` <<Սուտ է ,պետք չէ անցյալով ապրել>>..ինչն՞ է սուտ`,անցյալը ,չէ կասեմ ավելին այս կյանքում միայն անցյալն է ճշմարիտ ,քանզի նրա ճանապարհը արդեն փորձված է....նրա ժամերը արդեն անցած են .....իսկ որն՞ է ճշմարիտ `,ապագան ,չէ դա սուտ է ,քազնի նա ծածկված է մշուշով,ինչ գիտես ,թե նրա թափանցիկ մշուշի տակ ինչ կա .Չէ՛ , այս կյանքում ամեն բան սուտ է ,ամեն ինչ ,ամենքը ,բոլորը ու հենց ինքը` կյանքը ......այսել այսպես .կարծում եմ մարդիկ անդադար մի բան են փնտրում ,չգտնելով մի պահ կատաղում ,ու արդյունքում դանդաղ ցավ պատճառում իրար .չէ իրոք ,ինչպես պատեմ եմ ցավը իմ ,որ դուք հասկանաք ,ինչպես ասեմ` գիտեք ինչն է ավելի լավ ...երբ ինքս չգիտեմ թե ինչն է լավ ,գուց է սահման չունեն հարցերը ,բայց կասեմ ինչու՞  ,ու թե անգամ միտքս հոգնի ու էլ չկարենամ ես խոսել ,մեկ է կհարցնեմ` ինչու՞  ,այս պահին նույնպես ցավեմ ապրում ,գուցե նրանից որ միտքս շատ է ,բայց այն չի գրվում ,անվերջ մնում է կախված ,կամ մնում հերթի մեջ....ինչպես ասել մարդիկ ,հանգիստ թողեք ՛,նրանք չեն լսում ,նրանք դրա փոխարեն, անվերջ ու անվերջ ասում են ` -գիտես դու սխալ ես .......
Չէ խնդրում եմ ինձ սխալ չհասկանաք,ես սիրահարված չեմ ,կամ սիրով տարված ,պարզապես սիրում եմ ,ուրիշ ոչինչ ,պարզապես սիրով ես շուտ եմ հարբել,պարզապես ես սիրուց այն կողմ աշխարհ չեմ տեսել ...... իսկ երազել ,ախ ես դրանովեմ լոկ միայն շնչել .հեշտ է իրոք ,գտնել ,լավ իմացեք նաև հեշտ է կորցնել ....ես սիրում եմ ձեզ ,նաև ընդունում  եմ ձեր չարությունը իմ հանդեպ,պարզապես մի պահ ինձ գրկեք ,ու դուք կտեսնեք ,ինչ եմ ես զգում ,թե ինչպես է `իմ սիրտը ապրում ........
Ահա այսպես հոգիս ,սա եմ ես զգում ,գուց է ոչ ավել ,ու ոչ պակաս ես նույնպես ապրում եմ ,բոլորի հետ հավասար ու բոլորի հետ մեկտեղ...ոչինչ թող լինեմ ես տխրությունը ,բայց լավ իմացիր երջանկություն էլ կարողեմ լինել ,այնպես կուզեի ,ժպիտ լինել ,անվերջ ու անվերջ ես կնշմարվեի բոլորի այտերին ,բոլորի հոգում ......
Հանգստացրո՛ւ ինձ,գիշեր ,թող անպիտանի պես ես շուռ գամ ու գլորվեմ քո գրկում Հանգստացրո՛ւ ինձ,գիշեր ,թող դողացող մատներս շոյեն քեզ,թող ցամաքած աչքերս քո գրկում փնտրեն քեզ...հանգստացրու ինձ ,քո գրկում ոչ մի հետք չկա ,քո գրկում միայն աստղեր կան ,թող գնտեմ ինձ այդ ասղերի ներսում ,փայփայեմ քինս ինձ ու քնեմ ,մոռանալով հեքիաթը այս ,պատրանքը այս ,որ ժամեր շարունակ խլում է ինձանից մի կյանքի օր .....ինքս ինձ գրկած շարունակաբար տանգո եմ պարում ու անվերջ խմում ,թաթախում հոգիս նրա գրկի մեջ ու անվերջ հարբում ,ու նորից ,ու նորից մոռանում ամեն ինչ ,մոռանում ինքս ինձ ու անվերջ պարում ......իսկ հետո երբ անցնում ես դու ,նորից քեզ եմ կարոտում ,ու նորից անվերջ ապրում ,տեսնում պատրանքը այս կյանքի ............իրոք կյանքը հեքիաթ է ,իսկ հետո պատրանք ,կյանքում այս կան պահեր որ մնում են հենց այնպես կախված ,բայց նաև կան պահեր որ մնում են քեզ հետ ,ու հավերժ գլորվում քեզ հետ ժամանակի սահուն ծոցում .....
էէէ ինչեմ այսքան մտածում ,ավելի լավ է ,գինով տարվեմ ու անվերջ հարբեմ ,երանի ապրած օրերս բոլոր ես հարբած լիեի ,խմեի ամեն օր .......
Ամեն ինչ կրկին վառվում է մոմի պես ,ու դարձյալ հանգչում ....ու նորից դու խցկվում ես անկոչ հյուրի պես ,խցկվում ու փչացնում դարձյալ ամեն ինչ,հա հոգիս ,դա ` դու ես .....
Սա եմ ես,ոչ ավել ոչ պակաս,շատերդ հարցնում եք անվերջ ինչու եմ դիմակներ կրում ,իսկ ես լռում եմ ,ներեցեք քանի ինքս չգիտեմ թե ինչեմ անում .....
Այսել որ անգամ ,կյանքիս էջերում չեմ հասցնում սևագիր անել ,միանգամից մաքրագրում եմ ,երանի միջ այս կյանքս սևագիր լիներ ,ու նոր ,հենց միայն նոր մաքրագիր անեի ...........
Նորից ու նորից կհարցենմ ,ինչու՞ ,մի՛ պատասխանեք ,քանիզի ինչուն ,չունի պարզ պատասխան ..........հոգնել եմ անվերջ ես տեսնելուց ,սակայն կույր լինել ,ես չեմ կամենում .

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել