Մենք տանուլ տվեցինք մեր երկրի առաջընթացը այն պահից սկսած, երբ համընկնեցին ռուսական գաղտնի ծառայությունների լրտեսական ցանցերի կողմից հավաքագրված ու Կրեմլի դաբրոն ստացած Հայաստանի կառավարիչների ու այդ նույն Ռուսաստանի շահերը, որն ուղղակիորեն հարկադրում էր իր կողմից հավաքագրված գործակալներին կատարել իջեցրած առաջադրանքներն անվերապահորեն... Այդ գործակալ հպատակները պարտքի դիմաց ռուսներին հանձնեցին՝ նվիրեցին Հայաստանի ամենաշահութաբեր հիմնարկ-ձեռնարկություններն ու տնտեսական հզորությունները, այն դեպքում, երբ աշխարհին որպես բարեգործ ներկայացող Ռուսաստանը մինչ օրս դեռ զիջում՝ չեղյալ է հայտարարում ու մարում շատ այլ երկրների իրեն ունեցած տասնյակ միլիարդավոր դոլարների հասնող պարտքերը: Փաստորեն, մեր «ռազմավարական դաշնակից, բարեկամ» Ռուսաստանը Հայաստանին որեւէ խնդրում չի զիջում եւ չի էլ զիջելու երբեւէ: Մի խոսքով, ռուսահպատակ խաչագողերն ու սիոնիստները, «սուրբ» քավորի դերակատարությունն ընդունելով, փայատերեր դարձան թելադրված բոլոր ազգակործան ձեռնարկումներում, պարտադրորեն եւ սիրահոժարորեն կատարելով կրեմլյան գաղտնի ծառայությունների հրահանգներն ու հանձնարարականները, այդ թվում՝ նաեւ Հայաստանում իշխանության բռնազավթման համար կիրառելով՝ աննկարագրելի կեղծիքներ ու աչքակապություն… Իսկ կապիտալիզմ կոչեցյալ ներմուծված այս աղտեղությունը՝ ազատ տնտեսական հարաբերությունների, ազատ շուկայի, ազատ մրցակցության ու առաջընթացի փոխարեն Հայաստան բերեց իշխանական վերնախավի կողմից հմտորեն մտածած ու կազմակերպած՝ հայ ժողովրդի հսկայական ունեցվածքի ալան-թալանն ու տնտեսավարման՝ օլիգարխամոնոպոլիստական գերայլանդակ, ներկայումս գործող այս աննորմալ հարաբերությունները նաեւ ահավոր հետընթաց ու սոսկալի աղքատություն… Մեր ծաղկուն երկիրը սրանց համար դարձավ ախպոր դուքան, որտեղ կարող էին բարգավաճել միմիայն իշխանական վերնախավը, բացարձակ հանցագործներն ու աճպարարությամբ զբաղվող ճարպիկները (շուստրիները)… Այս օլիգարխամոնոպոլիստական, քավորպետրոսական այլանդակ համակարգը ներդնողներն ամեն ինչ արեցին հանուն իրենց ու իրենց ընտանիքների բարեկեցության եւ շահի, նաեւ տարածաշրջանում Ռուսաստանի դիրքերի ամրապնդման համար, բայց հայրենիքի համար չարեցին ոչինչ, բացի մեծագույն վնասաբեր ձեռնարկումներից, որոնց հետեւանքով Հայաստանը կորցրեց իր զարգացած արդյունաբերությունն ու ոչ պակաս արդյունավետ շահագործվող հսկայական քանակի տնտեսական հզորություններն ու սեփական ազգաբնակչության մեծագույն մասը: Թող ոչ ոք իրեն չվերագրի մեր ժողովրդի անկոտրում կամքով, քաջությամբ ու մեծ զոհերի գնով տարած հաղթանակները, որովհետեւ որոշ ղեկավարների ցանկությամբ հենց այդ ընթացքում կասեցվեցին ու արգելափակվեցին նաեւ հայոց բանակի հաղթական առաջխաղացումները՝ մեր պատմական հայրենիքի թաթար-թուրքերին նվիրաբերած ու կորուսյալ մնացած տարածքներում... Հարկ է նշել, որ կործանվող խորհրդային կայսրության իսկապես դատարկ դհոլ՝ « լիդերներից» շատերը, տուրք տալով կոմունիստական կոշտ իմացաբանությանն ու ոգու պակասի հետեւանքով ձեւավորված անտարբերությանը, մեծ առումով, նպաստեցին նաեւ Մոսկվայի, մասնավորապես թուրքահպատակ մախմուդ յակուբի լամուկ Գորբաչեվի կողմից՝ 1988 թվականին, բնական ավերիչ երկրաշարժի շղարշի տակ մեր հայրենիքում, մեր հարազատ երեխաների ոտքերի տակ, մեր հայրենիքի ընդերքում կազմակերպված ստորերկրյա կործանարար ու աննախադեպ փորձարկում-պայթյուններին, որոնց հետեւանքով հիմնահատակ ավերեցին ու ամայացրեցին Հայաստանի 1/3-ը եւ չբավարարվելով անթիվ-անհամար անմեղ մարդկանց թափած արյամբ՝ 1991թ. այդ նույն ռուսական ներքին զորքերի ու թաթար-թուրք-ազերիների ջոկատների օգնությամբ հայաթափեցին ու բնաջնջեցին նաեւ 20-ից ավելի հնագույն հայկական բնակավայրերն Արցախում: Դրածո՛, հայ ժողովրդի վզին փաթաթած լիդերներից շատերը, տեղի տալով սեփական որկրամոլությանը, դեռ առ այսօր տուրք են տալիս ռուսական հակահայկական, բառիս բուն իմաստով տեռորիստական քաղաքականությանը, որն իրեն՝ բարեկամ ու ռազմավարական գործընկեր հորջորջելով, անընդհատ զինում է մեր մահացու-ոխերիմ թշնամիներին, միլիարդավոր դոլարների հասնող մասսայական բնաջնջման նորագույն զենքերով ու տեխնոլոգիաներով... Օլիգամոնոպոլիստական տնտեսավարման այս պարտադրված քաղաքականությունը, իշխանական համակարգերի նկատմամբ ունեցած անվստահությունը, խիստ տեւական անորոշ եւ օրեցօր ավելի խորացող անարդարությունը մեր աշխատասեր ու ժրաջան ժողովրդին այլ ելք չի թողնում, բացի ընտանիքներով հայրենիքը լքել՝ հեռանալուց ու այլազգիների երկրները կառուցելուց...
