1. Մի երկրի մեջ ծնվել, ուրիշ երկրում ապրել, տարբեր երկրներում մեռնել և չորորդ տեղում թաղվել:

2. Բազմաթիվ լեզուներով խոսել, սակայն որևէ մեկը կատարյալ չգիտենալ՝ մանավանդ հայերենը:

3. Անաստված լինելու պարագայում՝ եկեղեցի հաճախել, կրոնական արարողություններին հետևել՝ ոչինչ չհասկանալով:

4. Եկեղեցու թաղական լինել՝ առանց նրա օրենքները ճանաչելու:

5. Խոնարհ լինել օտարների հանդեպ և գոռոզ` իր ազգակիցների:

6. Ապրել օտար երկրի մեջ՝ հայրենիքի կարոտով, և հայրենիքի մեջ` օտար երկրներ երազելով:

7. Ողբալ հայերեն լեզվի նահանջին, բայց տան մեջ օտար լեզվով խոսել:

8. Ընկերային դիրքը բարձրանալուն զուգահեռ հայությունը մոռանալ, սակայն հիշել միայն, երբ ծերության դուռը հասնի:

9. Ունենալ արևելահայերեն և արևմտահայերեն՝ երկու ուղղագրությամբ:

10. Օտար լեզվով խոսել, հայերեն աղոթել, թրքերեն երգել և հայհոյել:

Այս անստորագիր ասացվածքները քաղել եմ տարիներ առաջ. ուզեցի դրանք թղթին հանձնել` նկատելով նրանց այժմեականությունը, անշուշտ, միշտ հարգելով բացառությունները:

Ատրինէ Գաբրիէլեան 

Արևմտահայերենից Արևելահայերեն թարգմանեց` 
Էջի հիմնադիր Սարգիս Նազարյանը

Best Regards:
©Psychology and More
©Sargis Nazaryan

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել