Մեծագույն ցավ ու ափսոսանք ապրեցի իմ ամենապաշտելի գրողներից մեկի՝ ԳԱԲՐԻԵԼ ԳԱՐՍԻԱ ՄԱՐԿԵՍԻ մահվան առթիվ...
Ճակատագիրն ինձ հանդիպեցրել էր Մարկեսին 1979 թվականին՝ Մոսկվայի միջազգային կինոփառատոնի ժամանակ...
Զրուցել եմ նրա հետ, ապա ստացել նվեր «Նահապետի աշունը. գիրքը՝ իսպաներենով...
Կարդալ իսպաներեն, բնականաբար, չէի կարող, բայց արդեն «100 տարվա մենությունը» կարդացել էի ռուսերեն, ապա՝ հայերեն՝ իմ ավագ ընկեր ՌՈՒԲԵՆ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆԻ հրաշալի թարգմանությամբ: Եվ այդ թարգմանության մասին տեղեկացրեցի Մարկեսին...
Հիմա աշխարհի մեծերից մեկն էլ հեռացավ, կոլումբիական գրականության յուրատեսակ աստվածը...
Հազա՜ր ափսոս...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=490045227766607&set=np.28634402.100003713196176&type=1&ref=notif¬if_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
