1. Օսկար Ուայլդը մահանում էր մի սենյակում, որի պատերը պատված էին շատ անճաշակ պաստառներով: Մոտալուտ մահը, միևնույնն է, չփոխեց նրա վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ: «Մահացու գունավորում! Մեզանից մեկը պետք է հեռանա այստեղից». Ուայլդը հեռացավ:
2. Թագուհի Մարիա Անտուանետան, բարձրանալով կառափնարանի վրա, հանկարծակի կանգնեց դահիճի ոտքին. «Ներեցեք, խնդրում եմ, պարոն, ես դա հանկարծակի արեցի»:
3. Կայսրուհի Եղիսաբեթ Պետրովնան ապշահար արեց բժիշկներին` մահից կես րոպե առաջ նստելով մահճակալի մեջ և խիստ հարցնելով. «Ի՞նչ է, ես դեռ ողջ եմ»: Բժիշկները չէին հասցրել վախենալ, երբ ամեն ինչ ինքնըստինքյան կարգավորվեց:
4. Ամերիկացի դրամատուրգ Յուջին Օ՝ Նիլը ասել է. «Ես այդպես էլ գիտեի: Ծնվել եմ հյուրանոցում և, գրողը տանի, մահանում եմ հյուրանոցում»:
5. Լրտես-պարուհի Մատա Հարին իր վրա նշան բռնած զինվորներին օդային համբույր էր ուղարկել. «Ես պատրաստ եմ, տղաներ»:
6. Անգլիացի գրող, պիեսների հեղինակ Վիլյամ Սոմերսեթ Մոեմ. «Մահանալը ձանձրալի և անխինդ գործ է: Իմ խորհուրդը Ձեզ՝ երբեք դրանով մի զբաղվեք»:
7. Ամերիկահայ դրամատուրգ և գրող Վիլյամ Սարոյանն ասել է. «Յուրաքանչյուրին վիճակված է մահանալ, բայց ես միշտ մտածել եմ, որ ինձ համար բացառություն կարվի: Եվ ի՞նչ»:
8. Անգլիացի հայտնի վիրաբույժ Ժոզեֆ Գրինը բժշկական սովորության համաձայն չափում էր իր զարկերակը. «Զարկերակը կորավ»,- ասաց նա:
9. Անգլիացի գրող և քննադատ Լիտտոն Ստրեյչին ասել է. «Եթե սա մահն է, ապա ես հիացած եմ նրանով»:
10. Ռուս գրող-երգիծաբան Միխայիլ Սալտիկով-Շչեդրինը ողջունել է մահին՝ հարցնելով. «Դա դո՞ւ ես, հիմա՛ր»:
