Ես ուզում եմ եւս մեկ անգամ հիշեցնել:
Մարդը չի մեռնում:
Մարդը տեղափոխվում է «այս» կողմից` «այնկողմնայի» աշխարհ:
Հոգին անմահ է: Մահ չկա:
Հոգու մեջ եղող մարդու մասին բացասական բան ասելը նշանակում է տիեզերքի հայհոյություն,սերունդների անեծքի տակ քաշելու աննզուսպ ցանկություն, սեփական էգոն չհաղթահարելու համատիեզերական տատանում:
Զգույշ եղեք, այն հետ է վերադառնում տասնապատիկ ու խփում աներկբա այն ասողին:
Ի դեպ, մահացած մարդու մարմնի վրա երեք օր դեռ ծածանվում է նրա հոգին, ժապավենի վրա անցնում է նրա ողջ կյանքը. նա այլ կենտրոնացման մեջ է` այլ տարածքներում: Ընդորում, նա ունի ավելի մեծ ներքին ուժ, քան ցանկացած հողեղեն մեկը...
Զգույշ եղեք բառեր արտաբերելիս:
Չի կարելի կեղտոտ կոշիկներով մտնել անմարմին տարածքներ:
Աստված ծաղր չըլլար:
Հուսամ` հասկացաք:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/karmendavtian/posts/259776660844250?ref=notif¬if_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել