Հայացքը լուռ հառել է գրատախտակին: Գրատախտակին Էրգրի պատկերը, Էրգրի գույները, համերը, հոտերը... գրատախտակին պապիս աչքերում գտածս պատկերները...իմ համար է բերել... 
Խոժոռ հայացքը սահեց, անցավ տները, այգիները, թռչեց դաշտերի, արտերի վրայով, հպվեց լեռներին, խոնարհվեց խաչքարներին, համբուրեց վանքերի խաչերն ու գնաց բախվեց ընդվզումից ծնված բերդերին, պարիսպներին...
Նրա դեմքին կնճիռներ հայտնվեցին...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել