Գրողների միության նախագահի ընտրությունը ախոյանների մրցավեճ չէ. Դավիթ Սարգսյան
12:41 , 18 հոկտեմբեր, 2013Tert.am-ը գրում է.
Գրողների միության նախագահի թեկնածու Դավիթ Սարգսյանը Tert.am-ի հետ զրույցում խոսելով իր առաջադրվելու անհրաժեշտության մասին՝ նկատեց, որ ինքն այս ընտրությունը չի դիտում որպես ախոյանների մրցավեճ։
«Մտածեցի, այնուամենայնիվ, իմ կենսափորձը, գիտելիքները, իմ գաղափարները, կազմակերպչական մոտեցումները ծառայեցնել գրողների միությանը, գրական ընտանիքին»,- ասաց նա:
Դավիթ Սարգսյանն ամեն դեպքում չի հերքում, որ մյուս երկու թեկնածուները «մրցակիցներ են», չնայած նրան, որ իր ընկերներն են։
«Իմ լավ ընկերներն են, բարեկամները, բավական վաստակ ունեն գրականության մեջ, աշխատանքային գործունեությամբ, ես իրենց դեմ բան չունեմ։ Ես այս ընտրությունները չեմ դիտում որպես ախոյանների մրցավեճ, բայց դիտում եմ որպես մարդկանց միջև ընտրություն կատարելու հնարավորություն գրողների կողմից»,– ասաց նա։
«Թե ում կընտրեն, դա գրական ընտանիքը կորոշի, և չեմ էլ պատրաստվում լոբբինգ կատարել։ Գրողի համար իր անունը, վաստակը, ճանաչումը բավական է, որ տեղական ինքնակառավարման մարմինների մակարդակին չիջնի»,- ասաց նա։
Տեսակետը, թե Գրողների միության նախագահը պարտադիր չէ, որ լավ գրող լինի, այլ՝ լավ մենեջեր, Դավիթ Սարգսյանը միանշանակ չի կիսում։ «Չի՛ կարող լինել քանոնի ճշգրտությամբ, որ միայն լինի ստեղծագործող, լավ գրող, որը չունի կազմակերպչական ջիղ։ Շատ ցանկալի է երկուսն էլ համատեղվեն և՛ լավ գրող լինի, ճանաչված լինի հասարակության մեջ և՛ լավ կազմակերպող աշխատանքները։ Բայց, ցավոք, միշտ չէ որ երկու երնեկ մի տեղ լինում է։ Այս պարագայում կարծում եմ, որ նախագահը պետք է կազմակերպչական ունակություններ ունենա»,- նշեց նա։
Գրողների միության նախագահի թեկնածուի համոզմամբ՝ հենց գրողների միությունը պետք է լինի բոլոր ստեղծագործական միությունների շարքում առաջադեմներից մեկը, քանի որ, ըստ նրա, գրողի խոսքը միանգամայն այլ է, ժողովուրդը դրա կարիքն ունի։
«Իմ առաջադրվելու պատճառն էլ հենց այն է, որ գրողի վարկանիշը բարձրանա։ Բայց տեսնում ես գրողներ, ինքդ էլ չես ճանաչում։ 40 տարուց ավելի գրական միջավայրում եմ, անուններ եմ տեսնում, տիտրերի տակը գրած գրող, վերցնում եմ հետաքրքրվում, իմանամ ով է այս մարդը, Գրողների միության անդամ, կարդում եմ, չգիտեմ ինչ է։ Ամոթ է էլի այլ նպատակներով գրիչը ձեռքդ վերցնես»,- նկատեց արձակագիրը։
Ըստ Դավիթ Սարգսյանի՝ Գրողների միության խնդիրը գրողների փոխարեն ստեղծագործելը չէ։ Այդուհանդերձ, գրողի ստեղծագործությունը ճիշտ արժևորելու, գրողին գնահատելու, գրողին թարգմանելու, քարոզելու, ընթերցողին սեղանին հրամցնելու խնդիր այսօր կա։
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ