Կլակ - Հոգնել եմ խելոք ու սուր ճառերից

Հոգնել եմ խելոք ու սուր ճառերից,
Սիրտ եմ ցանկանում՝ իմ սրտի նման,
Եվ էս աշունն էլ չեկած հոգնեցրեց,
Ամռանից հետո ցուրտ է մի տեսակ:

Որտե՞ղ կանգնեցիր սավառնող գնացք,
Ինչո՞ւ ես իջա ցուրտ կայարանում,
Ցավում է հոգիս,դու նորից չես գա,
Ասում են՝ վաղուց էլ չես սավառնում:

Ու ես մենակ եմ էտ կայարանում,
Շղթայակապ են ոտքերս ավաղ,
Ձմեռն է գալիս բուք-բորան անում.
Մի ծածկոց տվեք՝ ես էլ տաքանամ:

Հոգնել եմ խելոք ու սուր ճառերից,
Ձեր տաք խոսքերից սառույց եմ կտրել,
Ասում են՝ վաղուց էլ չես սավառնում,
Հեռավոր գնացք,որտե՞ղ ես,որտե՜ղ: