Չէ, ախպեր, մայրաքաղաքը մեր վրով չի, հեչ, մաքսիմում՝ քաղաքատիպ ավան

Քաղաքապետարանը շփթփ արեց, մի բան դեմ տվեց, ահան

 
Դե էս մի օրում արած պատկերը քննադատելու վրա ժամանակ չեմ ծախսի, բնականաբար, սա ուղղակի սխալ դրված խնդրի անգրագետ լուծման օրինակ ա (ամենախնդալուն էն ա, որ անցման աստիճանների վրա դրած ապուշ բուրգը չեն էլ պատկերել, երեւի իրանք էլ են զգացել, որ ծիծաղալույ ա ստացվում): Քննադատությունից դուրս ա, պարզունակ /պրիմիտիվ/, վատ: Բայց հարցը դա չէ:
Ու էն էլ չի, որ ես հարիֆավարի դեռ հույս ունեի, որ մի օր էս ախմախ ռեստորաններն էլ դուրս կգան, ոչ թե մի բան էլ դրանց կկպցնեն, արդեն պարզ ա, որ չէ:
Ու նույնիսկ կանաչները չվնասելու մասին սուտը ինձ չի վրդովվեցնում, եթե էս պողոտան դատարկ ու սալապատ լիներ, պակաս չէի ափսոսա:

Բա ի՞նչն ա, լավ, կասի հարգարժան ընթերցողը:
Այ էդ հարցը ահագին լավ Ռուբիկը բացատրել էր, նորից լսեք, այ էս պատկերն էլ տեսնելով ավելիլավ կհասկանաք:
Սա հանրային տարածքները ոչնչացնելու գործընթացա, ու էնքան անողոք ա, ինչքան ոչնչացնողները չլինելով բավականին կրթված՝ չեն էլ գիտակցում, բայց զգում են ինտուիտիվ, որ պիտի անեն, "դատարկը" պիտի լցվի, մեծը՝ մասնատվի, պողոտան դառնա 4 հատ փողոցիկ, բազար, կրպակաշար, լեն մայթը՝ կառուցապատվի, սա լուրջ իդեոլոգիական հարց ա, ոչ թե զուտ քառակուսի մետր շահելու հարց: 

Շարունակությունը՝ այստեղ