Քաղաքակականությունն ու՜ր, ես ու՜ր….
00:52 , 1 փետրվար, 2012
Վերնագիրը կարդացիք: Հիմա շատերը քմծիծաղեցին, շատերը համաձայնեցին, շատերը զարմացան, ոմանք էլ վստահ մտածեցին, որ իմ մասին չէ խոսքը:Դպրոցական էի: Երևի 3րդ դասարան: Հեռուստացույցով լուրերն էր: Սենյակում մենակ էի: Հանկարծ գոռացի.
-Ժողովու՜րդ, էկե՜ք, տեսեք ինչ է եղել:
Այդ օրը 1999թ.-ի հոկտեմբերի 27-ն էր:
-Ժողովու՜րդ, էկե՜ք, տեսեք ինչ է եղել:
Այդ օրը 1999թ.-ի հոկտեմբերի 27-ն էր:
Չէի հասկանում ինչու էր դա եղել: Ո՞վ էր վատը, ո՞վ լավը: Բայց իմ հիշողության մեջ դա դաջվեց….
Հաջորդ պայթյունը իմ հիշողության մեջ դա մարտի 1-ն է: Չեմ եղել Ազաության հրապարակում, բայց հիշում եմ, ինչքան վախեցած էի քայլում փողոցում, հատկապես երբ ոստիկան էի տեսնում…
Աչքիս առաջ է մինչև հիմա այն պահը, ինչպես ակցիայի ժամանակ որդեկորույս ծնողները գտան բանակում սպանված զավակի նկարը, համբուրելով գնացին մինչև նախագահի նստավայր:
Ես ապրում եմ մի երկրում, ուր եղել են այս ամենը, ու թե նաև ինչքա՜ն բան որ չգրեցի, կամ մոռացա կամ էլ ես տեղյակ չեմ:
Ես ապրում եմ մի երկրում, ուր եղել են այս ամենը, ու թե նաև ինչքա՜ն բան որ չգրեցի, կամ մոռացա կամ էլ ես տեղյակ չեմ:
Ես համաձայն չեմ այս ամենին: Իսկ դու՞:
Շարունակությունն այստեղ՝ http://siranush-inspirations.blogspot.com/2012/01/blog-post_30.html