Փաշինյանը, որ շատ ուզի Արաբկիր համայնքն էլ կտա, բայց, օրինակ, Աջափնյակը չի տա, քանի որ Հնդկաստանն ու Իրանը Եվրոպայի հետ կապող ճանապարհը հենց Աջափնյակով է անցնում

Ուրիշ հարց որ Հյուսիս-Հարավը Ասիան Եվրոպայի հետ կապելու համար պետք է լինի կայուն ոչ միայն արտաքին այլ նաև ներքին վտանգների առումով: Նույնիսկ եթե Իրանը հետամուտ լինի ՀՀ սահմանների անձեռնմխելիությանը, դա դեռ չի նշանակում որ Փաշինյանի կառավարությունը կկարենա զսպի ինֆլյացիան կամ կատարի բյուջեն: Հետևաբար Փաշինյանը պետք է գնա, բայց կգնա միայն երբ լիովին ոչնչացված կլինի Քոչարյանի կերպարը, որպեսզի Հյուսի-Հարավի թեման փակելու ռիսկ չլինի:

Ցավալի է իհարկե գիտակցել որ մենք ոչ թե «Սպարտա» ենք այլ լավագույն դեպքում «Պանամա», բայց հանուն արդարության նշենք որ չի կարա գոյություն ունենա «Սպարտա» որտեղ հանուն «Սպարտայի» պատրաստ է կռվել բնակչության ընդամենը կես տոկոսը... Ընդ որում ոչմեկ ձեզ չի խանգառում հենց էսօր սկսել կերտել ապագա «Սպարտան», գնալ մարզասրահ, ստեղծել ռազմա-քրիստոնեական շարժում, կառուցել նոր հասարակության հիմքերը... Այսինքն անել այն ինչ փորձում է անել Ադեկվադ միաբանությունը:

Կար մի փորձ «ազգ-բանակը» ստեղծել իմպերատիվ կարգով, վերևից... չստացվեց, չթողին, մերժին... հում հում կերան մեր հայրենական չարչիները, թե բա՝ «մի րոպե, Վիգե՛ն»:

Մնում ա փորձենք ներքևից ստեղծենք: