...Դուռը զարգեցին: Հարցրի՝ վո՞վ է: Ըսավ՝ ես եմ: Բացի՝ ինքը չէր... Հիմա մեր իշխանություններինն է

Գյումրիում տատիս թաղում Սիլվա անունով մի հյուրասեր կին կար: Մի օր պատմում էր հարևանուհուն.

-Գիշերվա հազարը կէղնիր, դուռը զարգեցին: Հարցրի՝ վո՞վ է: Ըսավ` ես եմ: Դուռը բացի՝ ինքը չէր...
Հիշեցի այս Սիլվային, որովհետև հիմա մեր իշխանություններից ոմանք հենց այդ վիճակում են... Բացում են դուռն ու տեսնում... որ ինքը չէ, խոստումներ ու բարեկամության առաջարկներ անողը չէ...