Մարդիկ սխալմամբ կարծում են, թե սերն իրենց ամբողջական է դարձնում: Աշխարհով մեկ փնտրում եմ Պլատոնի հնարած՝ իրենց կեսին: Բայց ես հո գիտեմ, որ դա այդպես չէ: Ես հո գիտեմ, որ դու ամբողջական էիր մինչև էս պատմության մեջ ընկնելը: Ու սերը քեզ ամբողջականություն չի հաղորդում, ընդհակառակը՝ քեզ մասերի է բաժանում: Դու ամբողջական էիր, դու հերմետիկ փաթեթավորված էիր ու հանկարծ քեզ հերձեցին: Քո ամբողջականության մեջ ներխուժեց մի օտար մարմին՝ Նա:
Կես տարի դու փորձում էիր այն քեզ ձուլել: Ու դու չես վերադարձնի երբեմնի ամբողջականությունը, քանի դեռ չես ազատվել նրանից, այդ օտար մարմից: Կամ դու նրան կվանես, կամ այն կձուլվի քեզ, բայց այնպես, որ քեզ կկործանի, քանի որ այլ կերպ ձուլվել նա պարզապես ունակ չէ:
«Մեռնող Կենդանի»