Նոր տվյալներ Մոսկվայի օրակարգից

Բ. Հայաստանը պետք է միջանցք տրամադրի` թուրքական աշխարհի միավորման համար:

Գ. Հայաստանը պետք է Արցախից դուրս բերի բոլոր զինվորներին:

Առաջինով Հայաստանը կորցնում է բոլոր շանսերը երբևէ օրինականորեն հետ բերելու կորցրածը: Դա արդեն ստալինյան Կավբյուրոյի որոշում անգամ չէ: Դա Վիլսոնի վճռի և Ազգերի Լիգայի որոշման չեղարկում է` Հայաստանի Հանրապետության տարածքի կորստյան սծկամովին արձանագրում:

Երկրորդով իրականանում է թուրքերի հազարամյա երքզանքը և սկսում է Հայաստանի կյանքի վերջին շրջանը:

Երրորդով Արցախը ամբողջությամբ` առանց բացառության` նվերի ժապավենով նվիրվում է Ադրբեջանին:

Այս պարագայում Հայաստան չի լինելու:

Վայելե´ք ձեր հայրնիքի տեր լինելու վերջին ամիսները: Հետո պանդուխտի ու գաղթականի երգեր եք երգելու, Գանձասարի նկարներ նկարելու և խոհանոցներում կախելու և միլիոնավոր Հայաստանի կենացներ խմելու: Եվ փոխելու եք ձեր ազգությունը: Համաձայն այն վայրերի` որտեղ կապաստանեք:

Եվ այդ ամենն այն պատճառով, որ մի անգրագետ անասունի զլացաք առնվազն աշխատանքից ազատել: