Վաղուց այսքան հպարտություն չեմ վերապրել իմ ժողովրդի համար

Ուզում եմ կիսվել Ձեզ հետ: 
Քանի օր է արդեն իմ մեքենայով մարդ եմ տեղափոխում: Անկեղծ եմ ասում վաղուց այսքան հպարտություն չեմ վերապրել իմ ժողովրդի համար, մեր միասնության, մեր երիտասարդության համար: Իսկ երբ մեր մայրիկները նստում են և ամբողջ ճանապարհի ընթացքում սկսում են ինձ օրհնել, իսկ հայրերը անկեղծ ձեռքս են սեղմում ,զգում եմ , որ կարող եմ սարեր շրջել, ծովն էլ ծնկներիցս ա դառնում: 
Հ.Գ. ներեցեք հուզական գրառման համար: