Ինչպես ձևական պայքար են մղում կորոնավիրուսի դեմ, նույն ձևականությամբ էլ խոսում են պետության անվտանգության մասին

Հերոսները նահատակվում են այնտեղ, Տավուշում, թշնամու դեմ կենաց մահու պայքար մղելով, ամեն վայրկյան ապացուցելով, որ սա պայքար է հանուն հայրենիքի, հանուն հայկականության, հանուն Հայաստանի Հանրապետության անվտանգության ու ապահով ապագայի, իսկ իշխանական քարոզչամեքենան՝ Աննա Հակոբյանի գլխավորությամբ (Աշոտիկին ու Մարիամիկին էլ չմոռանանք), անդադար սղոցում են ուղեղներս, որ մենք պետք է պայքարենք հանուն խաղաղության։ Հասկանու՞մ եք, սրանք չգիտեն ինչ բան է հայրենիքն ու ինչ է նշանակում այն։ Սրանց համար կարևորն իրենց ձևական խաղաղասիրությունն է։ Ինչպես ձևական պայքար են մղում կորոնավիրուսի դեմ, նույն ձևականությամբ էլ խոսում են պետության անվտանգության մասին։ Չնայած, ինչի՞ ենք զարմանում։ Նիկոլը կարող է Ալիևին կիրթ անվանել, Նիկոլը կարող է Տավուշում ադրբեջանցիների սկսած սադրանքներն արդարացնելու փորձեր անել, իսկ իր կինն ու երեխաները չե՞ն կարող թշնամուն ձեռնտու քարոզչական գիծ բռնել։ Չէ, չեմ զարմանում։