Այսօր՝ Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության Սահմանադրության քսանհինգամյակին, ցավով պետք է փաստենք՝ իշխանության է եկել հետույքը, որն էլ, բնականաբար, նախևառաջ Սահմանադրությունը պետք է դարձներ զուգարանի թուղթ։
Դավաճան շան որդի՛ք, հայի դարավոր երազանքի իրականացման առհավատչյան պետք է լիներ այս օրը, մինչդեռ գլխիկոր ենք՝ լուռ հետևում ենք պետության մահվան թափորին։
Տոնդ շնորհավո՜ր, Հայաստա՜ն, սրանց մոխիրներից դեռ փյունիկվես պիտի։