Մի ղեկավար, որն իր հանրային կերպարի բուն էությամբ անկարգապահության ու կանոնները ոտնահարելու մարմնացում է, երբեք չի կարող ո՛չ համոզել ու ո՛չ էլ հարկադրել քաղաքացիներին պահպանել կարգ ու կանոն

Ամեն ինչ պարզից էլ պարզ է. մի ղեկավար, որն իր հանրային կերպարի բուն էությամբ, իր ողջ «անհատական սահմանադրությամբ» անկարգապահության ու կանոնները ոտնահարելու մարմնացում է, երբեք ու երբեք չի կարող ո՛չ համոզել ու ո՛չ էլ հարկադրել քաղաքացիներին պահպանելու կարգ ու կանոն։ Երբեք։

Մնացածը լիրիկայի ժանրից է։