«Մայրիկիս ասացի՝ կարոտել եմ, բայց ուզում եմ մենակ մնալ»․ Վիկտորյա Սահակյանը՝ 18 տարեկանում ընտանիքից առանձնանալու և մենակ ապրելու բարդության մասին
00:18 , 17 ապրիլ, 2020Tert.am Life-ը գրում է.
«Երկուսով» հեռուստասերիալի դերասանուհի Վիկտորյա Սահակյանը որոշել է կարանտինի ընթացքում չվերադառնալ հարազատ քաղաք՝ Կապան, որտեղ ապրում է իր ընտանիքը։ Վիկտորյան մեկուսացել է և ներկայումս փորձում է ժամանակն արդյունավետ օգտագործել։
Դերասանուհին Tert.am Life-ին հայտնեց, որ Երևանում իր համաքաղաքացի երկու աղջիկների հետ վարձով բնակարանում է ապրում։ Իր սենյակակից հարևանուհիները վերադաձել են Կապան, Վիկտորյան այժմ մենակ է։ Նա ժպիտով նկատեց, որ այսպես իր օրն ու էներգիան արդյունավետ է օգտագործում, իսկ ընտանիքի մոտ վերադառնալով՝ կանցներ հանգստի ու ոչինչ չէր անի։
Վիկտորյան ասաց, որ 18 տարեկանում ընտանիքից առանձին ապրելու որոշումն ինքնաբերաբար ու հանգամանքների բերումով է եղել, քանի որ Կապանն ու Երևանն իրարից բավականին հեռու են։ Վիկտորյան սովորելու համար պետք է տեղափոխվեր Երևան․ «Երևանում ապրում եմ իմ երկու համաքաղաքացի աղջիկների հետ։ Տան վարձը միայնակ տալը շատ բարդ է, երեքով ենք ապրում, որովհետև եթե մենակ լինես, ամբողջ աշխատածդ վարձի համար կգնա։ Հենց ծնողներիցդ առանձնանում ես, կյանքում ամեն ինչ բարդանում է, կապ չունի, որ հետդ ուրիշ մարդիկ են ապրում։ Միևնույնն է, դու բոլոր հարցերում դառնում ես ինքնուրույն»։
Ինքնուրույնությունն ու մայրաքաղաքում ապրելու առաջին ամիսները, դերասանուհու խոսքով, բարդ են եղել․ «Սկզբում շատ բարդ էր, ես 18 տարեկան էի, Երևանում սիրելի վայր չկար, ընկերներ չունեի, որևէ ծանոթ չունեի։ Այս ամենին գումարվում էր կենցաղը՝ ուտելիք պատրաստել, տուն հավաքել, սակայն ժամանակի հետ ես հաղթահարեցի կենցաղից լարվելու ու դրա վրա կենտրոնանալու փուլը։ Մյուս հարցերն էլ իրենց տեղն ընկան, երբ ընկերներ ձեռք բերեցի, սկսեցի աշխատել։ Հիմա սովորել եմ մենակ կենցաղավարմանը։ Ունեմ իմ հարմարավետության հատվածը և վերջ։ Բարդ է, սակայն դա իր դրական կողմերն ունի, եթե ստեղծագործող մարդ ես։ Այս փուլում Կապան չվերադառնալս իր պատճառն ուներ։ Ինձ մոտ մտավոր գերհոգնածություն էր, մայրիկիս ասացի՝ մամ ջան, իրականում կարոտել եմ, կցանկանայի գալ, բայց ուզում եմ օգտագործել այս ժամանակահատվածը մենակ մնալու, մտածելու ու ինձ վրա աշխատելու համար։ Հիմա ես տարբեր նախագծերի հետ կապված աշխատում եմ, ֆիլմեր եմ դիտում, աշխատանքային տեսանկյունից ժամանակս ծախսում եմ այն ամենի վրա, ինչ չէի հասցնում։ Այս ամենը չէի կարող անել, եթե ընտանիքիս մոտ վերադառնայի։ Ծնողներիս ասում եմ՝ գիտեմ կարոտել եք, բայց երբ երկիրն այս վիճակից դուրս գա, ավելի լավ ու ջերմ միջավայրում կհանդիպենք»։
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ