100 տարին մեկ անգամ տեղի է ունենում էպիդեմիա. բնությունն ինքն է մաքրում մարդկանց

Կա մի տեսություն, որ յուրաքանչյուր 100 տարին մեկ մոլորակի վրա համաճարակ է բռնկվում: Կարելի է ասել, որ սա պատահականություն է, բայց ժամանակագրական ճշգրտությունը մտահոգիչ է: 

1720 թվականին դա ժանտախտ էր, 1820-ին` խոլերա, իսկ 1920-ին` իսպանական գրիպ:

Շատ հետազոտողներ ասում են, որ ներկայիս կորոնավիրուսի համաճարակը նման է նախորդ դարերի իրադարձություններին: 

Տրամաբանական հարց է ծագում. ի՞նչ կլինի, եթե այդ էպիդեմիան արհեստականորեն կազմակերպվի ինչ-որ չարագործ ուժի կողմից: Գուցե գաղտնի կազմակերպություն է: 

1720 թ. 

Եվրոպան մաքրեց բուբոնիկ ժանտախտի համաճարակը, մականունը`Մարսելի ժանտախտ: Աղետալի հիվանդությունը հանգեցրեց 100,000 մարդու մահվան:

1820 թ.

1820 թվականին տեղի է ունեցել խոլերայի առաջին համաճարակը: Տարածվել է Ասիայի երկրներում` Ֆիլիպիններում, Ինդոնեզիայում և Թաիլանդում: Հետաքրքիր է, որ այս համաճարակից նույնպես մահացավ մոտ 100,000 մարդ: Համարվում է, որ պատճառը աղբյուրներից ջրի օգտագործումն է եղել:

1920 թ.

Տարածվեց իսպանական գրիպը: Այս գրիպը սպանել է ռեկորդային թվով մարդկանց՝ մինչև մեկ միլիարդ: Սա մարդկության պատմության մեջ ամենամահացու էպիդեմիան է: 

2020 թ.

Չինաստանում սկսվեց նոր կորոնավիրուսի համաճարակը, որը տարածվեց Հարավային Կորեայում, Իրանում, Իտալիայում և այլ երկրներում: Ավելի քան 77,000 մարդ վարակված է, ավելի քան 2000 մարդ մահացել է, բայց ամեն օր իրավիճակը գնալով վատանում է: Ամենավատն այն է, որ օդային ճանապարհորդությունն ու ժամանակակից տեխնոլոգիաներն արագացնում են վիրուսի տարածումն ամբողջ աշխարհում: Եվ ինչպես է դա կավարտվի՝ միայն Աստված գիտի...