Մեր նախնիները ճիշտ էին՝ կինը պետք է «ամուսնու հետևից» լինի, որպեսզի այդ մարդը սահմանափակի նրա հուզական քմահաճույքները և պոռթկումները:
Չէ որ տիկնայք, ինչպես հայտնի է, որոշում են կայացնում սրտով։
Եվ եթե մոտակայքում չկա ուշադրության որևէ օբյեկտ, որի վրա նրանք կարող են իրենց էներգիան ծախսելը, ապա նրանք կարող են գնալ անհեթեթությունների: Ինչո՞վ է դա սպառնում աշխարհին, նույնիսկ պատկերացնելը սարսափելի է։
Չէ որ կա մի ասացվածք, «ցանկացած աղետի սկզբում նստած էր մի կին և ձանձրանում էր»։
1. Ո՜նց է նրա բախտը բերել, որ ինքը ստվարաթղթից է։ Կենդանի լինելու դեպքում նրան հաստատ բաց չէր թողնի: