Ազնվությունը մարդու բնավորության ամենակարևոր գծերից մեկն է: Որոշ մարդիկ կարծում են, որ ազնիվ լինել նշանակում է, որ միշտ ճիշտ է պետք գործել, իսկ ոմանք կարծում են, որ միշտ պետք է ճիշտ գործել:
Կարծես թարմ օդ լինեն: Չափազանց կրեատիվ մտածելակերպ ունեն և իրական են: Բայց ամենակարևորը, ինչը նրանց առանձնացնում է մնացածից, այն է, որ նրանք չեն ցանկանում առանձնանալ մնացած մարդկանցից: Նրանք իրենց լույսով փայլում են:
Մարդիկ, ովքեր իսկապես ազնիվ են, հարգում և գնահատում են դիմացինի ժամանակը:
Նրանք չեն փորձում դիմացինի փայլը խամրեցնել: Նրանց համար կյանքը հակամարտություն կամ մրցույթ չէ: Նրանք գիտակցում են, որ յուրաքանչյուր մարդ իր ճանապարհն ունի:
Նրանք դեմ չեն կեղտոտ գործը անել և ոչինչ չպահանջել: Մարդիկ, ովքեր իսկապես ազնիվ են, գիտեն, որ ամեն ինչի իրենց ուժերով պետք է հասնեն:
Այս մարդիկ գիտեն, որ անսխալական մարդիկ չկան այս կյանքում: Գիտեն նաև, որ իրենք նույնպես կարող են սխալներ գործել, այդ իսկ պատճառով էլ երբեք դիմացինին չեն քննադատում: Նրանց համար դժվար չէ ներողություն խնդրել դիմացինից:
Ազնիվ մարդիկ գիտեն, որ իրենց կարծիքը կարևոր է մարդկանց համար, այդ իսկ պատճառով էլ նրանք հարգում են դիմացինին և միշտ ուշադիր լսում են մարդկանց կարծիքը:
Չեն սիրում, երբ ինչ-որ մեկը փորձում է ինչ-որ բան թաքցնել իրենց կաշին փրկելու համար: Ազնիվ մարդիկ չեն ընդունում սուտը:
Իսկապես ազնիվ մարդը երբեք չի ծանոթանա, որպեսզի հետագայում այդ մարդուն օգտագործեն: Այսպիսի մարդիկ շատ ազնիվ են:
Նրանք մնում են իրենց կարծիքին, որ ամեն մեկն ինչ-որ չափով բարի է:
Ազնիվ մարդկանց համար միևնույն է, թե ինչ են ասում իրենց մասին մնացածը: Նրանք հստակ գիտեն՝ ինչի են արժանի: Երբեք չեն ամաչում և միանգամից ասում են այն, ինչ իրենց կարծիքով ճիշտ է: