Առնո Բաբաջանյան. ովքե՞ր են մեծն երաժշտի ծնողները, և ի՞նչ կյանքով է նա ապրել (Photo, Video)
19:30 , 6 սեպտեմբեր, 2019- Առնո Բաբաջանյանին կարելի է համարել այն մեկը, ում կողմից էր ճակատագիրը. նա ինքն իր համար ապրում էր իր երաժշտության աշխարհում: Նա այնքան բազմակողմանի զարգացած երաժիշտ էր, որ կարող էր անել ամեն ինչ,- հիշում է Ալեքսանդր Պախմուտովը:
Առնո Բաբաջանյանը ծնվել է 1921 թվականին Երևանում, մանկավարժների ընտանիքում: Նրա ծննդյան օրը մահացել է պրոլետարիատի դիկտատոր Վլադիմիր Լենինը, այդ պատճառով էլ ապագա մեծն երաժշտի հայրը փոխեց երեխայի ծննդյան ամսաթիվը, որպեսզի խնդիրների առաջ չկանգնի:
Տղայի հայրը՝ Հարությունը, սիրում էր ֆլեյտա նվագել: Մոր՝ Արծվիկի հետ գաղթել են Թուրքիայի Իգդիր քաղաքից: Բաբաջանյանները երկար ժամանակ երեխա չէին ունենում, այդ պատճառով որդեգրեցին մի աղջկա, ում ծնողները մահացել էին Մեծն եղեռնի ժամանակ:
Դեռ մանկուց տղան սիրում էր երաժշտություն, նրա մոտ մեծ երաժշտական տաղանդ էր նկատվում: 3 տարեկանում երեխան արդեն կարողանում էր շրթհարմոնով նվագել, իսկ երկու տարի անց Առնոյին լսեց Արամ Խաչատրյանը, ով ծնողներին հորդորեց, որ երեխային ուղարկեն Երևանի կոնսերվատորիա:
Տասը տարեկանում երիտասարդ Առնոն արդեն ուներ սեփական գրած գործ՝ «Պիոներական քայլերգ», իսկ 12 տարեկանում հանրապետությունում զբաղեցրեց առաջին տեղը երիտասարդ երաժիշտների շարքում:
Կոնսերվատորիայում 2 տարի սովորելուց հետո Առնոն որոշեց բախտը փորձել Մոսկվայում: 1938 թվականին տղան ժամանում է Մոսկվա: Այստեղ սովորելու ընթացքում զուգահեռ ձեռք է բերում կոմպոզիտորի մասնագիտություն Շեբալինի մոտ:
Առնոն կարոտում էր Հայաստանը, փորձում էր այստեղ վերադառնալ գոնե 2 ամիսը մեկ անգամ: Դիլիջանում է գտնվում կոմպոզիտորի ստեղծագործության տունը, որտեղ նա հաճախ աշխատում և հանգստանում էր: 1965 թվականից հետո նրա բոլոր գործերը ստեղծվել են Հայաստանում:
Կոմպոզիտորն իր բոլոր ստեղծագործությունները ստեղծել է մեծ սիրով և հոգով: Ամեն մի ստեղծագործության մեջ հոգի է դրել: Բաբաջանյանը կարծում էր, որ հասարակությունը կարող է որոշել իր գործերի լավ կամ վատ լինելը:
Կոմպոզիտորի անձնական կյանքը մի փոքր անկանոն էր: Թերեզա Հովհաննիսյանի՝ կնոջ հետ, ծանոթացել էր պատերազմից անմիջապես հետո, Մոսկվայի կոնսերվատորիայում, որտեղ երիտասարդ աղջնակն այդ ժամանակ սովորում էր: Ամուսնությունից հետո աղջիկը զոհաբերեց դաշնակահարի մասնագիտությունը հանուն ընտանիքի:
Արա Բաբաջանյանը՝ Առնոյի որդին, ասում է, որ հայրը դեռ փոքրուց էր սերմանում հայրենիքի նկատմամբ սերը: Երեխա ժամանակ Արան շատ հաճախ էր գնում Դիլիջան՝ տատիկ-պապիկի մոտ:
1953 թվականին կոմպոզիտորի մոտ սարսափելի հիվանդություն ախտորոշվեց, որն այդ ժամանակ ԽՍՀՄ-ում չէր բուժվում՝ արյան քաղցկեղ:
Բժիշկների ջանքերի և կնոջ՝ Թերեզայի հոգատարության շնորհիվ Առնոն կարողացավ հաղթահարել հիվանդությունը: Այն գլուխ բարձացրեց միայն 1983 թվականին և դարձավ նրա մահվան պատճառը:
Մեծն կոմպոզիտորը մահացավ 1983 թվականի նոյեմբերի 11-ին:
