Մարդը և պետությունը

Մարդը կարող է լինել մանր, փոքրոգի, քինախնդիր, նախանձ, անընկերասեր, գեղցի, անգրագետ, վախկոտ և հիշաչար: Դա տվյալ մարդու իրավունքն է ու պատիժը:

Բայց երբ նման մարդու ձեռքում է հայտնվում պետությունը, ապա դա արդեն պատիժ է դառնում տվյալ պետության ու ժողովրդի համար: Վերջինս ոչ թե իրավունք, այլ պարտավորություն պետք է ունենա ազատել պետությունն այդ տիպի մարդուց: Եթե, իհարկե, պետությունը տվյալ ժողովուրդը համարում է բացարձակ արժեք ու ինքնակազմակերպման բարձրագույն ձև: