Ինչո՞ւ է Փաշինյանը նեղսրտում ԱՄՆ-ից

Մարտի 28-ին ԱԺ-ում տեղի ունեցավ կառավարության ծրագրի կատարման ընթացքի և արդյունքների մասին զեկուցում, որի ժամանակ պատգամավորներից մեկը բավական խիստ քննադատության ենթարկեց գործղ իշխանությունների արտաքին քաղաքականությունը։ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, արձագանքելով պատգամավորին և անդրադառնալով հայ-ամերիկյան հարաբերություններին, հայտարարեց. «Ամերիկան հանդես է գալիս որպես ժողովրդավարության ջերմեռանդ պաշտպան, բայց հարց է առաջանում․ ԱՄՆ-ն ինչպե՞ս արձագանքեց ՀՀ-ում տեղի ունեցած աննախադեպ ժողովրդավարական փոփոխություններին: Ես Ամերիկայի գործիչներին էլ եմ ասել, ես համարում եմ, որ իրենք գործնականում զրո արձագանք են տվել, ինչո՞ւ: Երբ մենք ասում ենք, որ մեզ համար կարևորն ինքնիշխանությունն է, մենք նկատի չունենք, որ կախվածությունը A կետից պետք է փոխարինենք B կետով:

Հետաքրքիր է, ՀՀ վարչապետն ինքն իր ասածին հավատո՞ւմ է։ Այնպիսի տպավորություն է, որ վերը նշված մտքի հեղինակը ոչ թե երկրի վարչապետն է, այլ ռոմանտիկ մեկը կամ դեռահաս, ում ինչ-որ մեկն ինչ-որ բան է խոստացել ու չի արել, որի հետևանքով վերջինս վիրավորվել է։ ԱՄՆ-ն իր արտաքին քաղաքականությունը կառուցում է իր շահերից ելնելով և շատ դեպքերում բացարձակ արհամարհած ունի որևէ մեկի քննադատական կարծիքն իր արտաքին քաղաքականության նկատմամբ։ Հաշվի առնելով ներկայիս միջազգային իրավիճակը` պարոն Փաշինյանը պետք է հասկանա, որ եթե Վաշինգտոնը ստիպեց 50 միլիոն բնակչություն ունեցող և տարածքով ամենամեծ եվրոպական երկրին՝ Ուկրաինային, կտրուկ փոխել իր արտաքին քաղաքականությունը, էլ չեմ ասում Վրաստանի, Մերձբալթյան երկրների, ինչպես նաև նախկին Վարշավայի պայմանագրի անդամ երկրների մասին, ապա, այո՛, ԱՄՆ-ի համար Հայաստանում տեղի ունեցած Թավշյա հեղափոխությունից գլխավոր սպասելիքը արտաքին քաղաքականության մեջ կտրուկ փոփոխություններն էին, որոնք չիրականացան։

Ինչ վերաբերում է Փաշինյանի մատնանշած «Ամերիկան հանդես է գալիս որպես ժողովրդավարության ջերմեռանդ պաշտպան» արտահայտությանը, որը, ինչպես գտնում է ՀՀ վարչապետը, չարձագանքեց Հայաստանում տեղի ունեցած հեղափոխությանը, ապա կրկին ստիպված եմ կրկնել, որ ԱՄՆ-ի համար ամենակարևորն իր շահերն են և անհրաժեշտության դեպքում Վաշինգտոնում մեծ հաճույքով կհամագործակցեն մարդասպան կամ մարդակեր առաջնորդների հետ, եթե վերջիններս իրենց երկրների արտաքին քաղաքականությունում, ինչպես նաև տնտեսական ոլորտում հետևեն և հաշվի առնեն ԱՄՆ-ի շահերը։ Պարոն Փաշինյանը մտածում էր, որ եթե նա Թավշյա հեղափոխություն կատարեց Հայաստանում, իշխանության եկավ իր «քայլող» թիմի հետ, որի առաջին գործերից մեկը եղավ այն, որ նույն ԱԺ ամբիոնից նույն Փաշինյանը հայտարարեց, որ ՀՀ արտաքին քաղաքականության մեջ ոչինչ չի փոխվելու, ապա ԱՄՆ-ն գրկաբաց կընդուներ իրեն և միլիարդավոր դոլարների ներդրո՞ւմ կաներ Հայաստանում։ Ամերիկացիները ողջունեցին Թավշյա հեղափոխությունը Հայաստանում միայն մեկ պատճառով՝ հուսալով, որ Երևանը կտրուկ կփոխի իր արտաքին քաղաքականությունը, այլ ոչ նրա համար, որ ռուսամետ Սերժ Սարգսյանին փոխարինի ռուսամետ Նիկոլ Փաշինյանը։ Պարոն Փաշինայնը, որքան նկատել եմ, շատ է սիրում բարձրաձայնել, թե ինքն այս կամ այն երկրի ղեկավարին ինչ է ասել։ Բայց բացարձակ չի սիրում բացահայտել, թե նրանք իր ասածներին ինչ են պատասխանել։ Իսկ որ պատասխանում են, դրանում չեմ էլ կասկածում։

Զարմանալի է Փաշինյանի տրամաբանությունը։ Ըստ նրա` ԱՄՆ-ը պետք է իր թիմի իշխանության գալուց հետո փոխեր իր քաղաքականությունը Հայաստանի նկատմամբ` ոչինչ չստանալով մեզանից։ Այդպիսի բան երբեք չի լինի։ Ժամանակին ԱՄՆ-ն ահռելի ֆինանսական օգնություն տրամադրեց Վրաստանին, Ուկրաինային, քանի որ վերջիններս բացահայտ հակառուսական քաղաքականություն սկսեցին վարել։ Սաակաշվիլին Վրաստանից դուրս բերեց ռուսական ռազմաբազաները, բայց կորցրեց Հարավային Օսիան և Աբխազիան, Ուկրաինան հակառուսական քաղաքականություն վարելու դիմաց զրկվեց Ղրիմից և Դոնբասից, որի դիմաց միլիարդավոր դոլարներ ստացան։ Արդյո՞ք Հայաստանը պատրաստ է դուրս բերել ռուսական 102-րդ ռազմաբազան Հայաստանից և այլ կորուստներ ունենալ, որ ստանա ԱՄՆ-ից իր երազած օգնությունը։ Փաշինյանի կարծիքով՝ «միամիտ» ամերիկացիները պետք է իրեն հովանավորեն, որ այդ գումարի մի մասը նա ծախսի ռուսական 102-րդ ռազմաբազայի ծախսերի կեսը հոգալու համար, Մոսկվայից գազ գնելու համար։ Այս ամենը հաշվի առնելով էլ կարելի է ասել, որ ՀՀ վարչապետն ԱՄՆ-ից նեղանալու կամ սրտնեղելու իրավունք չունի։ ԱՄՆ-ը մտածում է իր ազգային շահերի, այլ ոչ թե մեր ռոմանտիկ հասարակության և իշխանությունների գոհ կամ դժգոհ լինելու մասին։ 

ՀԳ. Ի դեպ, «անշնորհակալ» յանկիները ժամանակին նաև չգնահատեցին Փաշինյանի հակաՀԱՊԿյան դեմարշը՝ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Յուրի Խաչատուրովի դեմ քրեական գործ հարուցելու և վերջինիս հետկանչի շուրջ շոու սարքելու պահով։