Երբ քաղաքական գործիչը իրավիճակին լիովին չտիրապետելու կամ մի այլ պատճառով ճիշտ չի ներկայացնում իրականությունը

19:00 , 8 հուլիս, 2018
Հասարակության համար անհանդուրժելի է, երբ քաղաքական գործիչը իրավիճակին լիովին չտիրապետելու կամ մի այլ պատճառով ճիշտ չի ներկայացնում իրականությունը։ Եթե քաղաքական գործիչը կամ բարձրաստիճան պաշտոնյան հայտարարում է, որ Արցախի խնդիրը կարող է լուծվել միայն խաղաղ ճանապարհով, ցանկացած աչք ունեցողի համար ակնհայտ է, որ նա մեղմ ասած, պարզապես չի գիտակցում խնդիրը և ընդամենը կրկնում է եվրոպական դիվանագետների խոսքը, որը նրանց համար սոսկ հայտարարություն է, իրականությունը շղարշելու միջոց։ Ինչպե՞ս են նման գործիչները պատկերացնում խաղաղությունը․ մեր երկրի կողմից զիջվում է որոշ շրջաններ և անվերապահ կնքվում է հարատև խաղաղությո՞ւն․․․ Եթե նման հայտարարություն արվեր հարևանի ականջների համար, գուցեև դա մասամբ հասկանալի լիներ, բայց մեր հասարակությունը պետք է ճիշտ պատկերացնի իրավիճակը, և հասկանա, որ մեր երկիրը դատապարտված է հավերժական պատերազմի, քանի դեռ հակառակորդի կրակակետերը և խրամատները այդքան մոտ են։ Բանիմաց ղեկավարը օր առաջ պիտի պահանջի, որ հակառակորդը հեռացնի իր կրակակետերը, քանզի դա սպառնալիք է իր ազգային անվտանգությանը և հակասում է խաղաղության հաստատմանը, և քանի որ հակառակորդը դա չի անելու, ուրեմն մնում է միակ ելքը․ ոչնչացնել այդ կրակակետերը, որտեղից խախտվում է մեր սահմանների անդորրը․․․ Բազմիցս նշվել է, որ երկրի բոլոր մարզերում պետք է ստեղծել հինգ հարյուրական դեսանտային խմբեր, որոնք հեռու չեն լինի իրենց բնակավայրերից, կստանան երկու հարյուր կամ գուցեև ավել աշխատավարձ և անհրաժեշտության դեպքում կմեկնեն սահման․․․ Տարեկան ընդամենը երկու հարյուր միլիոն դոլարով կարելի է ստեղծել լիարժեք <<բանակ>>․․․ Միանգամից լուծվում է երկու գլխավոր հարց․ երկրի <<պաշտպանություն>> և հիսուն - վաթսուն հազար աշխատատեղ․․․ Եթե վերահսկվի ամբողջ տնտեսական դաշտը՝ եկամտահարկը մինչև 15 տոկոսի դեպքում, բյուջեն կարող է հասնել մինչև չորս-հինգ միլիարդի, նախկին երկուսի փոխարեն։ Հասկանալի է, որ ոմանք չափազանցված կհամարեն այս թվերը, բայց պետությունը պետք է ձգտի դրան․․․