Հավերժ փառք մեր հերոսներին

Չեմ սիրում նշել ծննդյանս տարեդարձը, կամ եթե նշում եմ, փորձում եմ, որ ստանդարտ կերուխումի նման չլինի:

Ամենահիշվողներից, դա Շուշիում՝ Զոնտիկներ կոչվող դրախտավայրում, պատահական հանդիպած սիրիահայ հայրենադարձի հետ նշելն էր:  

Խոսում էինք դեսից-դենից, չեմ էլ հիշում ինչի մասին, ուղղակի նստած շնչում էինք Շուշիի ֆանտաստիկ օդը և կենաց առ կենաց խմում էինք այն բոլոր մարդկանց համար, ում հերոսության շնորհիվ կարողանում ենք վայելել Հայաստան աշխարհի այս չնաշխարհիկ տեղը:

Հավերժ փառք մեր հերոսներին, խոնարհվում եմ ձեր բոլորի առջև:

Շնորհավոր մեր գալիք եռատոնը, հայություն ջան, մենք հաղթած ազգ ենք: