15:41 , 7 մայիս, 2013![]() |
| Քաղաքական մեկնաբան |
Հայաստանյան քաղաքական ուժերի ամենամեծ խնդիրը՝ պատմությունից դասեր չքաղելն է, հակառակ դեպքում՝ յուրաքանչյուր ընտրական գործընթացից հետո, նույն ուժերը, բառացիորեն նույն բանը չէին կրկնի ու իրենց ասելիքներն ու անելիքները առավել հստակ կձևակերպեին:
Սա բնավ չի նշանակում, որ Հայաստանում ընտրական պրոցեսներն անցկացվում են այն մակարդակով, ինչպես արևմտյան Եվրոպայում: Ցավոք, պետք է փաստել, որ կան բազմաթիվ խնդիրներ, մասնավորապես՝ լրագրողների նկատմամբ անհարգալից վերաբերմունք, ընտրակաշառքի դեպքեր, ահաբեկումներ, որոնք տարբեր ծավալներով վերջին 2 տասնամյակում անընդհատ կրկնվում են:
Այս տեսանկյունից, իշխանությունն ու ընդդիմությունը շատ անելիքներ ունեն: Իշխանությունը պետք է հետևություններ անի ընտրական պրոցեսում նկատվող պրոբլեմներից ու միջադեպերից, և որ ամենակարևորն է՝ 2017-18 թվականների համապետական ընտրություններին ընդառաջ ընտրական պրոցեսների նկատմամբ հասարակության շրջանում վստահության մթնոլորտ ձևավորի:
Ընդդիմությունը յուրաքանչյուր ընտրությունից հետո այնպիսի տոնայնությամբ է խոսում առկա խնդիրների և ստեղծված անհարմարությունների մասին, կարծես թե, դրանց մասին հենց նոր է իմացել: Ցանկացած խնդիր ունի լուծում և դրան հասնելու համար ընդդիմությունը կտրուկ հռետորաբանությունից բացի պետք է հստակ գործողությունների անցնի:
Հաջողության հասնում են ոչ թե միմյանց խոյահարելու ու դիմացինի վերաբերյալ կտրուկ հայտարարություններ անելով, այլ հասարակության հետ ճիշտ աշխատանք տանելով: Ի վերջո, խախտումներ անողն էլ, ընտրողն էլ նույն հասարակությունն է: