ժողովուրդս հոգևոր օրգազմ է ապրում միայն սգի ու ողբի մեջ

Չի կարելի Հայ ժողովրդի ժամացույցը սառեցնել Ապրիլ Քսանչորս թվականի վրայ... Պետք ա շրջել պատմության անիվը: Իսկ զարմանալին էն ա որ իմ ժողովուրդս հոգեւոր օրկազմ է ապրում միայն սուգի ու ողբի մէջ... Դա ես չեմ հասկանում.. Սուգը պրծնում է Ապրիլի Քսանհինգի առաւօտը ... բայց մենք ոչինչ չենք անում նոր աչքերով նայելու կյանքին ... սպասում ենք մի ամբողջ տարի, որ էլի սգանք... Յանձնաժողովներ ենք կազմում, մեծածախս համագումարներ ենք կազմակերպում .... ու էս բոլորը միայն Սուգի անունով, Հանուն վիշտի ու սուգի .... Միով բանիվ պետք է շրջել մեր պատմության էջը... Մեր կյանքի արժեքը, մեր գոյության իմաստը Սուգի ոլորտէն դուրս բերել... Թէ չէ Սուգը կարող է հիւծել մեզ... Այսքանը: