Իտալիա մեկնելուց առաջ, սովորության համաձայն, կարդացի՝ ինչ հնարավոր էր ու ժամանակն էր ներում, թանգարաններն անգիր արեցի՝ իրենց մուտքի ու ելքի ժամերով (հասնել Իտալիա ու չմտնել գոնե մի քանի թանգարան, մեղք է): Օրինակ՝ եթե բաց թողնեի Սիքստինյան կապելլան (Վատիկան) կամ Բոտիչելլիի «Վեներայի ծնունդը» (Ֆլորենցիա, Ուֆիցի պատկերասրահ), կամ էլ Միքելանջելոյի «Դավիթը» (Ֆլորենցիա, Գեղարվեստի ակադեմիա), հաստատ չէի ների ինձ:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ: