Մեկը շուռ կգա ու կհարցնի` «բա էն սնվելուց ինչո՞ւ չէիր քննադատում»

Մեր օրերում կա այսպիսի օրինաչափություն. «Այսօր եթե սնվում ես ինչ-որ աղբյուրից, այն սուրբ է և անապական, իսկ եթե այդ աղբյուրից սնվելու համար կորցնում ես «դոպուսկ»-ը, դառնում ես այդ աղբյուրի ու սնվողների մոլի քննադատը»: 
Ինչպես գիտենք, քաղաքականությունը հնարավորի արվեստն է: Սակայն այն, ինչ հնարավոր է, նաև պետք է ունենա ռացիոնալ և բարոյական տարրեր: Հակառակ պարագայում մեկը շուռ կգա ու կհարցնի` «բա էն սնվելուց ինչո՞ւ չէիր քննադատում»: