«Google-էֆեկտ» կամ թվային ամնեզիա. ինչու են որոնողական համակարգերը չարիք

«Որոնողական համակարգը հասկանում է, թե ինչ է ցանկանում գտնել օգտատերը և  առաջարկում է այն»: Google-ի համահեղինակ Լարի Փեյջը ժամանակին այսպես է բնորոշել իդեալական որոնողական համակարգի աշխատանքը: Այս կոնցեպցիան կրճատեց օգտատերերի իրականության ընկալումը, սահմանափակելով այն գիտելիքների շրջանակը, որը նա կարող էր ստանալ փնտրտուքի ժամանակ: Այսպես, որոնողականները ոչ միայն առաջարկում են սահամանափակ ինֆորմացիա, այլև ցույց են տալիս այն, ինչ իրենք են ցանկանում:

Ինտերնետ-դեմոկրատիան մահացել է

Ըստ որոնողական փիլիսոփայության, փնտրումների ժամանակ առաջին էջերում (PageRank ալգորիթմով) պետք է լինի այն ինֆորմացիան, որոնք ամենաշատն է որոնվել տվյալ հարցման ժամանակ: Ամեն ինչ փոխվեց, երբ ստեղծվեցին հատուկ լինքերի բիրժաներ, որոնք վաճառում են թրաֆիք, ինչի արդյունքում օգտատերը այլևս երբեք չի տեսնի իրական ինտերնետ դեմոկրատիա: