Ամուսինս շատ ուշադիր է, չափից ավելի հոգատար, իսկ որպես հայրիկ՝ աննկարագրելի. Իռեն Աբելյան

-   Իռեն, արդեն մի քանի ամիս է, ինչ վայելում եք մայրության բերկրանք: Մեր զրույցն էլկցանկնայի սկսել հենց այս կարեւոր թեմայով՝ ինչպիսինն է կյանքը մայրանալուց հետո:

-   Հիմա կյանքս բոլորովին այլ գույներ եւ իմաստ է ստացել: Միայն մայրանալուց հետո հասկացա, որ սրանից առավել երջանկություն չկա: Օրվա ամեն վայրկյանն ապրում եմ իմ նորածնով եւ վայելում իր ներկայությունը:

-  Բալիկի ծնունդից հետո շատ մայրիկներ նոր բնավորություներ են բացահայտում իրենքիրենց մեջ: Այս առումով՝ ինչպիսի՞ նոր գծեր եք ձեռք բերել, ինչպի՞սն եք՝ որպես մայրիկ:

-  Առաջ մի քիչ վախենում էի, մտածում էի՝ գուցե չկարողանամ երեխայիս լավ խնամել, բայց մայրական բնազդը ամենից վեր է: Շատ բաներ անում եմ այնպես, կարծես առաջնեկիցս առաջ մի քան երեխա մեծացրած լինեմ: Երբ դեռ ծնողներիս հետ էի ապրում, ամեն ինչ պատրաստ էր լինում մորս շնորհիվ, այն ժամանակ միշտ զարմանում էի, թե մայրս ինչպե՞ս է ամեն բան հասցնում ու ամեն ինչ կարողանում: Հիմա նկատում եմ, որ մայրիկիս այդ բնավորությունը, կարծես թե ժառանգել եմ: Անշուշտ, շատ հոգատար մայրիկ եմ եւ ոչինչ չեմ խնայում երեխայիս համար, որքան էլ հոգնած ու առանց քուն լինեմ:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ։