Դուրս եկ Ֆեյսբուքից ու մի ակնթարթում կդառնաս այն, ինչ կաս, երրորդ աշխարհի ներկայացուցիչ
22:21 , 25 հունվար, 2013
Իրական չկա այլևս, չկան հայացքներ, չկան իրար նայող հայացքներ, կա միայն երևակայություն: Չկա չափ, որը պետք է որոշվեր յուրաքանչյուրի կողմից հենց իր համար, չկան սահմաններ: Չկա թուղթ, չկա գրիչ, կան տառեր, բառեր, թվեր, էլի բառեր, որոնք նույնն են՝ նման: Չկա ձեռագիր, վատ ձեռագիր, լավ ձեռագիր, ձեռագիր չկա, իրական չկա, զգացմունք չկա: Ինտերնետ, Ֆեյսբուք: Ֆեյսբուքը հոյակապ միջոց է՝ քողարկելու սոցիալական անհավասարությունը: Դա կոչվում է «իմիտացիա»: Տպավորություն է ստեղծվում, իբր բոլորս փառահեղ կյանք ենք ապրում. ասում-խոսում-սրամտում ենք, գեղեցիկ նկարներ ենք ներբեռնում, մասն ենք դառնում արևմտա-բուրժուական ժամանցի, վիրտուալ ժամանցի ու միայն ժամանցի: Սակայն իրականում, սիրելի քույրեր և եղբայրներ, մենք շարունակում ենք մնալ քյասիբ և մաքսիմալ ձանձրալի: Քյասիբ, ինչպես Գիքորն ու Զաբուղոնը, ինչպես հեռավոր Նամիբիան ու մոտիկ Լիբանանը, ինչպես մեզնից ցանկացածը, ով ամսական 126 հազար դրամով պատրաստ է իրեն կայացած մարդ համարել:
Դուրս եկ Ֆեյսբուքից ու մի ակնթարթում կդառնաս այն, ինչ կաս:
Երրորդ...Աշխարհի...Ներկայացուցիչ:
Այս նյութը մասնակցում է «Ի՞նչ տվեց և ի՞նչ առավ ինձնից ինտերնետը» թեմայով BlogNews-ի հայտարարած մրցույթին: Մանրամասները կարդա այստեղ: