Անսթափ դատելու սինդրոմ կամ զուտ ադրբեջանական ախտորոշում

Newmag.am-ը գրում է.

Վերջերս մի միջոցառման էի, որն առնչվում էր Հարավային Կովկասի խնդիրներին: Բանախոսում էր նաև մի ադրբեջանուհի դիվանագետ: Միջոցառման ընթացքում` հարց ու պատասխանի ժամանակ, բանավեճ ծավալվեց Հայաստանը շրջափակման ենթարկելու` Ադրբեջանի քաղաքականության շուրջ: Հետաքրքրականն այն էր, որ դիվանագետ տիկինը սկսեց նախ պնդել, որ այդպիսի բան չկա, իսկ երբ իրեն հիշեցրին իր իսկ նախագահի խոսքը, որ Հայաստանին մեկուսացնելն իրենց պաշտոնական քաղաքականությունն է, ադրբեջանուհին չափազանց ինքնավստահ ընթերցեց ՄԱԿ-ի կանոնադրության մի հոդված, որտեղ, իրոք, խոսվում է որևէ երկիր մեկուսացնելու իրավունքի մասին:

Ադրբեջանցի դիվանագետի այս պատասխանը կա՛մ անգրագիտության, կա՛մ էլ միտումնավոր խեղաթյուրման արդյունք էր (ադրբեջանական դիվանագիտական դպրոցը հաճախ է անում այս քայլը), քանի որ նրա նշած դրույթները որևէ առնչություն չունեն ՀՀ շրջափակման հետ:

Մեկուսացման քաղաքականություն իրականացնելու համար, ըստ նույն հոդվածի, անհրաժեշտ է ունենալ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի որոշումն ու համաձայնությունը, որը, բնականաբար, այդ երկիրը չունի, և իր վարած մեկուսացման քաղաքականությունը ընդամենը հակահայկական քաղաքականության դրսևորում է: Անհարմար վիճակում հայտնված ադրբեջանցուն փրկեց միջոցառումը վարող օտարերկրյա փորձագետը, որն անմիջապես դադարեցրեց բանավեճը և այն տեղափոխեց ուրիշ դաշտ՝ կրքերը չբորբոքելու համար:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ